Wikileaks,shfaqen kabllograme për Shqipërinë

Wikileaks, nisin të shfaqen kabllograme me statusin “sekret” për Shqipërinë

* * *

Ambasada USA: Kur e përdor ish-sekretari Berisha kartën e antikomunizmit



Në prag të zgjedhjeve 2009 Berisha i është rikthyer temës së komunizmit dhe ligjit të lustracionit. Kjo gjë i ka bërë përshtypje edhe Ambasadës Amerikane në Tiranë, e cila i raporton Uashingtonit një material me titullin “Duke ringjallur gogolin komunist”. Ambasada e Tiranës analizon se fushata kundër komunizmit po përdoret nga Berisha për të zëvendësuar fushatën kundër korrupsionit, e cila ka
dështuar. “Në një kohë kur dy anëtarë të qeverisë së tij janë nën hetim për korrupsion dhe qyteti është plotë me fjalë për pazaret e dy fëmijëve të tij, antikorrupsioni ka humbur shumë nga shkëlqimi që ka pasur”,- komenton ambasada. Sipas saj, Berisha manipulon dhe përdor politikisht të përndjekurit. Më poshtë teksti i plotë i kabllogramit të publikuar në Wikileaks:


Titulli: Duke ringjallur gogolin komunist
Dërguar nga Ambasada e Tiranës më 09.01.2009
Merr Departamenti Amerikan i Shtetit

“Kryeministri Berisha njoftoi në 7 janar një projektligj për ngritjen e një instituti antikomunist, i cili do të studiojë krimet e komunizmit dhe do të edukojë brezat e rinj mbi të këqijat e atij sistemi. Ai gjithashtu njoftoi ngritjen e një obelisku masiv në nder të viktimave të komunizmit, si dhe hapjen e një muzeu për të dokumentuar krimet e asaj periudhe. Javën e kaluar qeveria vendosi të japë një shumë prej 20 milionë dollarësh për ish të përndjekurit politikë si kompensim për periudhën që ata kanë kaluar në burg gjatë regjimit komunist. Këto masa vijnë pas miratimit të ligjit të diskutueshëm të lustracionit.

Fushata e fundit antikomuniste po zë dalë nga pozitat e tij në pushtet. Kjo është hera e dytë në vitet e fundit në Shqipëri që zoti Berisha po i bën ndjenjat antikomuniste si pjesë e fushatës së tij parazgjedhore. Në vitin 1995, rreth pesë vjet pas rënies së komunizmit në Shqipëri, Berisha miratoi ligjin e parë të lustracionit dhe sajoi ato që ai i quajti gjyqet për gjenocidin, me të cilat dënoi një numër ish anëtarët të byrosë komuniste dhe zyrtarë të tjerë të regjimit me vdekje ose burgime të gjata.

Këto gjyqe të padrejta (anglisht: kangaroo trials sh.r) ishin inskenuar keq dhe nuk sollën ndonjë provë konkrete kundër atyre që akuzoheshin. Ato kishin mangësi në punën hetimore. Gjykata e lartë rrëzoi pjesën më të madhe të këtyre vendimeve dhe të dënuarit u
kompensuan për kohën e kaluar në burg. Ajo që perceptohet gjerësisht vetëm si një manovër politike, manipuloi me sukses shtresën politike të të përndjekurve dhe i dha Berishës një vegël për të eliminuar një numër kundërshtarësh politikë.

Në shtesë të kësaj, propaganda e qeverisë, e mbështetur edhe nga mungesa e shtypit të lirë, e ka vendosur Partinë Socialiste, si trashëgimtarin të bazës komuniste, në një pozicion të dobët. Sipas komentuesve, ka tre arsye përse kryeministri po i rikthehet antikomunizmin për herë të dytë në 18 vjet. Prezantimi i një fushate të tillë ndihmon kryeministrin të arrijë qëllimin e vërtetë të ligjit për lustracionin, eliminimin e prokurorëve dhe gjykatësve që po hetojnë skandalet e korrupsionit. Propaganda antikomuniste do të ndihmojë Berishën të mbushë vakuumin e krijuar nga diskreditimi i strategjisë antikorrupsion.

Në një kohë kur dy anëtarë të qeverisë së tij janë nën hetim për korrupsion dhe qyteti është plotë me fjalë për pazaret e dy fëmijëve të tij, antikorrupsioni ka humbur shumë nga shkëlqimi që ka pasur. Kjo iniciativë do të ndihmojë Berishën të forcojë mbështetjen e tij mes shtresës politike të të përndjekurve, të cilët kanë qenë gjithmonë një bazë e fortë për të. Nga ana tjetër, me këtë gjë Berisha do të marë disa vota nga rivali i tij potencial, Presidenti Topi, i cili i konsideron ish viktimat e komunizmit mes mbështetësve të tij.

Uidhers, MCC-së: Berisha me familje dhe drejtues të PS, të korruptuar, mos jepni fonde!



13 nëntor 2009

Ekzistojnë gjithnjë e më shumë evidenca se familja e afërt e kryeministrit, drejtues të lartë të partisë opozitare, dhe shumë deputetë angazhohen në akte korruptive, në një shkallë të gjërë. Veprimet e tyre në përgjithësi nuk raportohen dhe mbeten të pandëshkuara. Ambasada ka dokumentuar në muajt e fundit raste të shumta të ndërhyrjeve të politikanëve në sistemin gjyqësor, që edhe vetë është i rrënuar nga korrupsioni pandemik, për të mbrojtur të korruptuarit e niveleve të larta politike.

Për Bordin e MCC (Millenium Challenge Corporation – Korporata e Sfidave të Mijëvjeçarit), nga Ambasadori Uidhers

LËNDA: Shqetësimet e Ambasadës mbi konsiderimin e statusit të Shqipërisë për MCC


Çështja e statusit (compact status)

1. Publikimi i datës 9 nëntor, mbi renditjet e Vitit Fiskal 2010 lirimin nëntor të pikëve FY2010 shënuar një arritje dhe një etapë të rëndësishme për Shqipërinë, duke e kualifikuar atë teknikisht si të përshtatshme për t’u konsideruar për “Statusin Kompakt”. I vlerësueshëm është fakti që për herë të parë Shqipëria arriti të vlerësohet paksa mbi mesataren e vendeve të tjera, në lidhje me “kontrollin e korrupsionit.” Fakti që Shqipëria gjykohet si e përshtatshme për shqyrtim për “Status Kompakt” është njohje e progresit, ndonëse modest, që është arritur në Shqipëri në vitet e fundit, sa i përket tre kategorive të politikave të MCC (Korporatës së Sfidave të Mijëvjeçarit). Ndërkohë që përmbushja e disa standarteve ka rëndësinë e vet, Ambasada në Tiranë mban rezerva të forta në lidhje me kapacitetet e Shqipërisë për të marrë “Statusin Kompakt” duke u bazuar te mungesa e kapaciteteve administrative dhe të përgjegjshme të Qeverisë Shqiptare, për të zbatuar në mënyrë efektive detyrat e rëndësishme e që nënkupton çdo “Status Kompakt”. Dy janë çështjet veçanërisht shqetësuese për ne: korrupsioni endemik që prek gjithë zyrtarët e lartë në veçanti, dhe më gjerësisht, gjithë shoqërinë; dhe mjerisht, mungesa e kapacitetit të qeverisë për të menaxhuar nivele të tilla fondesh.



Korrupsioni

Në vitet e fundit iniciativa të tilla si Qendra Kombëtare e Regjistrimit të Bizneseve (e ashtuquajtura “One-Stop-Shop”), së bashku me programet për taksimin dhe prokurimin online kanë kanë sjellë progres të dukshëm duke reduktuar mundësitë për korrupsion. Mbetet fakt , megjithatë, që korrupsioni në Shqipëri është endemik dhe i ngulitur në të gjithë nivelet e qeverisë dhe shoqërisë. Edhe pse janë shtuar ndjekjet penale dhe dënimet për korrupsion, këto kanë prekur kryesisht nëpunës të nivelit më të ulët, ndërsa mbizotëron një atmosferë frikësuese e mosndëshkimit të zyrtarëve të lartë të Qeverisë Shqiptare.

Vetëm në gjashtë muajt e fundit, për shembull, dy ministra të qeverisë aktuale janë akuzuar për shpërdorim të detyrës, akuza që përfshijnë marrje ryshfeti në një projekt për ndërtimin e një rruge që ka kushtuar një miliard dollarë, si dhe akuza për një skandal me një projekt të rëndësishëm çarmatimi. Këto akuza janë zhvleftësuar me disa vendime të dyshimta nga ana e gjykatave. Vijojnë të shtohen provat e besueshme se familja e ngushtë e Kryeministrit, anëtarë të lartë të partisë opozitare, dhe shumë anëtarë të parlamentit të angazhohen në akte korruptive në një shkallë të gjerë. Veprimtaria e tyre në përgjithësi nuk raportohet dhe mbetet e pandëshkuar. Ambasada ka dokumentuar në muajt e fundit raste të shumta kur politika ka bërë ndërhyrje në sistemin gjyqësor, që edhe vetë është i rrënuar nga korrupsioni pandemik, për të mbrojtur të korruptuar të niveleve të larta politike.

Ambasada në Tiranë i kërkon Bordit të MCC (Korporata e Sfidave të Mijëvjeçarit) që të marrë me kujdes në konsideratë mënyrën se si korrupsioni endemik në Shqipëri do të ndikonte në efektivitetin e një programi të Sfidave të Mijëvjeçarit në Shqipëri. Pavarësisht se Shqipëria ka bërë përparime në disa prej treguesve të Bankës Botërore etj. në lidhje me korrupsionin, përhapja e këtij fenomeni në Shqipëri, ngre dyshime serioze në lidhje me kapacitetet e Shqipërisë për implementimin substancial të një programi të tillë. Pa një mekanizëm të kujdesshëm që të mbikëqyrë zbatimin e programit, Ambasada nuk mendon se ekziston siguria që shuma të konsiderueshme parash të taksapaguesve amerikanë, nuk do të shpenzohen për gjëra të gabuara dhe të paligjshme.



Kapacitetet e qeverisë

Aftësia e QSH-së për të buzhetuar, për të shpenzuar e për të bërë transparente fondet e veta, mbetet mjerisht e papërshtatshme – jo vetëm për shkak të korrupsionit, por sepse qeveria nuk ka ekspertizën dhe strukturat burokratike të nevojshme për të menaxhuar paratë e saj, as në mënyrat më elementare. Në vitet e fundit, për të përmendur vetëm dy shembuj, Ministria e Mbrojtjes dhe ajo e Shëndetësisë, nuk kanë qenë në gjendje të shpenzojnë as buxhetet e tyre modeste, për shkak të mungesës së procedurave të prokurimit dhe pamjaftueshmërisë së ekspertizës. Në vitin 2008, Ministria e Mbrojtjes u detyrua të kthente të pashpenzuar thuajse gjysmën e buxhetit të saj në thesar. Shumë zyrtarë të tjerë të qeverisë janë të trembur se mos i akuzojnë për vjedhje apo për korrupsion, kështu që nuk shpenzojnë para për gjërat që duhet, duke lënë sasi të mëdha të fondeve buxhetore të pashpenzuara.

QSH nuk ka përvojë në menaxhimin e fondeve potencialisht të mëdha, siç janë shumat e parave të përfshirë në një program kompakt të MCC. Grante të tilla të mëdha ka të ngjarë të trullosin e të çorientojnë shumë shpejt kapacitetet e qeverisë shqiptare për të llogaritur e planifikuar si duhet shpenzimin e fondeve të tilla, dhe kjo gjë cenon efektivitetin e çdo programi kompakt që mund të bëhet në të Shqipëri. Ambasada në Tiranë beson se çdo Program Kompakt për Shqipërinë do të ketë nevojë për dispozita shumë të forta të mbikëqyrjes nga Agjensi Ndërkombëtare, si psh. USAID, që do duhet të ndihmojnë qeverinë shqiptare për të menaxhuar në mënyrë efektive e për të shpenzuar fondet me përgjegjësi.

Akordimi i një Programi Kompakt të plotë për Shqipërinë, të paktën në teori do të jepte një nxitje për ndryshim në Shqipëri, sidomos në fushat e zbutjes së varfërisë dhe të zhvillimit ekonomik – por kjo ndodh vetëm nëse programi administrohet siç duhet, e kjo mbetet e dyshimtë në Shqipërinë e sotme. Kështu, duke njohur progresin e konsiderueshëm të bërë në Shqipëri që prej shkatërrimit të rendit publik në vitin 1997, Ambasada e Tiranës vazhdon të ketë dyshime të rënda për aftësitë që ka Qeveria e Shqipërisë për të zbatuar në mënyrë efektive Programin Kompakt dhe shumat potencialisht të mëdha të parave që ai përmban. Korrupsioni i vazhdueshëm endemik, si dhe kapacitetet mjerane të qeverisë për menaxhimin e fondeve, ngrenë shqetësime serioze në lidhje me aftësinë reale të Shqipërisë për të zbatuar një Program Kompakt. Ambasada në Tiranë i kërkon Bordit të MCC që me skrupulozitetin më të ashpër të marrin në konsideratë të plotë këto shqetësime, ndërkohë që përgatiten për takimin e bordit në datë 9 dhjetor. Së paku, do të duhet që pjesë e çdo fondi kompakt që mund t’i akordohet Shqipërisë, të shoqërohet nga mekanizmat e mbikëqyrjes efektive, që mund të sigurojnë transparencën dhe përgjegjësinë fiskale të Qeverisë Shqiptare.

Shkëlzen Berisha jepte urdhërat për furnizimin e Gërdecit


Zbulohet dëshmia e ish-Shefit të Shtabit në Ambasadën Amerikane. Gjeneral Luan Hoxha kërkoi takim me Ambasadën. Kishte frikë për jetën, dëshmoi si i bënte presion djali i kryeministrit dhe pse nuk e firmosi dëshminë në Prokurori






Titulli: Ish-Shefi i Shtabit tregon historinë e tij: Gërdeci pretendon një viktimë tjetër

Datë 20 qershor 2009

Dërguar nga Ambasada Amerikane në Tiranë

Merr Departamenti Amerikan i Shtetit

Firmosur: Ambasadori Xhon Uidhers

Klasifikuar si Material konfidencial/ deklasifikohet më 18 qershor 2018







“Këmbëngulja dhe entuziazmi i ngjarjeve të fundit politike nga ndryshimet e diskutueshme kushtetuese në mes të prillit tek emërimi i anëtarëve të Gjykatës së Lartë në mes të qershorit nuk kanë shumë peshë…

Në klimën e nxehtë politike, ish-Shefi i Shtabit, Luan Hoxha, kërkoi një takim me ambasadorin për të diskutuar shkarkimin e tij pak kohë më parë, bashkëpunimin e tij me prokurorinë dhe këndvështrimin për atë që ndodhi në Gërdec.

Në një takimin e 17 qershorit, Shefi i sapo shkarkuar i Shtabit, Luan Hoxha tregoi anën e tij të historisë së Gërdecit. Ndryshe nga ish-ministri i Mbrojtjes, Fatmir Mediu, i cili ia hedh fajin e Gërdecit ushtarakëve, Hoxha deklaron se nga këndvështrimi i tij, Mediu mori të gjitha vendimet që nga zgjedhja e gërdecit për për të shkatërruar municionet, tek çfarë lloj municionesh do të përdoreshin, në çfarë kohe dhe cili do të ishte programi.

Hoxha thotë se stafi i tij kishte për detyrë vetëm transportimin e municioneve dhe të ruanin perimetrin e jashtëm, asgjë tjetër. Hoxha thotë se kur ka vizituar Gërdecin në mes të vitit 2007, ushtarët e tij po kryenin këto dy detyra dhe në sipërfaqe nuk dukej se kishte ndonjë problem. Ai shpjegon se gjatë gjysmës së dytë të projektit, e cila filloi në dhjetor 2007, ai u drejtua nga Mediu që ti shkruante kryeministrit Berisha (të njëjtin material ta kopjonte për Topallin dhe Mediun) ku të shprehte shqetësimet e tij. Ai kishte presione direkte me telefon nga “një djalë i ri”, i cili më vonë u konfirmua se ishte Shkëlzen Berisha, djali i kryeministrit. Ai i kishte bërë presion që të vazhdonte të dorëzonte municione të një kalibri më të lartë në Gërdec dhe këtë gjë ta kryente pa vonesa.

I pyetur nga Ambasada nëse ia kishte raportuar këtë fakt Prokurores së Përgjithshme, Hoxha u përgjigj: PO. Ai i kishte dorëzuar të gjitha informacionet dhe dokumentet zyrës së prokurorëve, përveç informacionit në lidhje me djalin e Berishës. Për këtë ai tha se nuk ishte i sigurt të fliste

Ambasadori i shpjegoi se hetimi i prokurorisë mund të ishte i suksesshëm vetëm nëse ata që dinin gjëra të thoshin të vërtetën. Hoxha pranoi që në interes të drejtësisë ai duhet të fliste, por nuk konfirmoi që do ta bënte një gjë të tillë. (Shënim: Hoxha tha se shumë të tjerë kishin dijeni për këtë informacion.)

Ky është rasti i dytë ku një zyrtar shpreh shqetësimin e thellë dhe frikën e madhe për jetën dhe karrierën e tij, gjatë një takimi me ambasadorin. (E para ka ardhur nga zv.kreu i KLD-së, Kreshnik Spahiu.) Disa prova të jashtme konfirmojnë variantin e Hoxhës.

Si Shefi i Shtabit, marrëdhëniet e Hoxhës me ish-ministrin Mediu ishin gjithmonë të tendosura dhe nga marrëveshjen tona me të dukej se ishte jashtë loje dhe nuk kishte autoritetin e duhur për të kryer detyrat që kërkonte zyra e tij. Sipas informacioneve publike, prokuroria po fokuson hetimin larg ushtarakëve dhe drejt Mediut, ndoshta sepse atje të shpien provat e deritanishme.

Nëse versioni i Hoxhës përmban elementë të të vërtetës, ai mund të ndihmojë për të shpjeguar pyetjen më të rëndësishme të momentit: Pse kryeministri ka nisur sulme kaq të fuqishme kundër institucioneve kushtetuese duke alarmuar komunitetin ndërkombëtar aq sa të vërë në diskutim kredencialet demokratike të Shqipërisë në një kohë kur kaq shumë gjëra janë në tavë në lidhje me NATO-n.

Ambasada: Agron Kuliçaj i korruptuar, dyshojmë se ndihmoi Dritan Dajtin


Agron Kuliçaj, ish-truproja personale i Sali Berishës është një nga krerët më të lartë të policisë shqiptare. Edhe pse ai është akuzuar shumë herë për korrupsion dhe dekonspirim të operacioneve policore, nuk mund të lëvizet sepse është “i paprekshëm”. Ambasada Amerikane në Tiranë është interesuar disa herë për këtë rast, por përgjigjja që ka marrë është gjithmonë e njëjta: Ai është ish- bodigardi i Berishës dhe ka lidhje të forta me të. Wikileaks ka zbuluar një material konfidencial të Ambasadës për Departamentin Amerikan të Shtetit ku Kuliçaj akuzohet për korrupsion dhe për më tepër lidhje me krimin. Ai akuzohet se informonte Dritan Dajtin sa herë që policia shkonte ta arrestonte. Madje, sipas ambasadës, Kuliçaj ka lidhje edhe me masakrën e gushtit 2009 ku humbën jetën katër policë. Sipas ambasadës, donatorët e huaj nuk ndihmojnë policinë shqiptare pikërisht prej Agron Kuliçajt. Më poshtë kabllogrami i plotë.


Titulli: Rokada në polici zbulon një “të paprekshëm”

Datë 25 nëntor 2009

Dërguar nga Ambasada Amerikane në Tiranë

Merr Departamenti Amerikan i Shtetit

Firmosur: Ambasadori Xhon Uidhers

Klasifikuar si Material konfidencial




“Pas një jave në krye të detyrës, drejtori i sapoemëruar i Policisë së Shtetit, Hysni Burgaj prezantoi dorëheqjen e pothuajse të gjithë drejtorëve të policisë në nivel rajonal dhe funksional. Dy javë më pas Burgaj bëri ndryshime të ngjashme të stafit në policinë kufitare. Teksa shpejtësia e rokadës kapi kritikët dhe donatorët ndërkombëtarë në surprizë, ambasada është dakord me misionin PAMECA dhe ndryshimet ishin në zbatim të rregullores dhe shumë prej tyre janë lëvizje pozitive.

Gjithsesi, ambasada mbetet e shqetësuar në lidhje me drejtorin e Inteligjencës, Agron Kuliçaj, i cili nuk është prekur nga kjo rokadë. Burimet thonë se Kuliçaj është i korruptuar dhe donatorët ndërkombëtarë refuzojnë që të ndihmojnë policinë shqiptare për shkak të prezencës së tij. Ambasadori i ka shprehur shqetësimet e tij në lidhje me korrupsionin në nivelet e larta të policisë shqiptare ministrit Basha ndërsa përfaqësuesi i ambasadës në ICITAP ka shprehur shqetësimet konkrete për Kuliçajn tek Burgaj. Burgaj i ka thënë se Kuliçaj është i lidhur ngushtë ,e kryeministrin Berisha dhe çdo përpjekje për të larguar ose detyruar atë që të dorëhiqet duhet të vijë nga zyra e kryeministrit.

Në 29 tetor Burgaj u emërua nga Këshillimi i Ministrave për të zëvendësuar Ahmet Prençin. Fjalët nga të gjitha anët tregojnë se edhe pse Prençi dha dorëheqjen për arsye shëndetësore, arsyeja e vërtetë që ai u largua është keqmenaxhimi i operacionit për arrestimi e një figurë të krimit, Dritan Dajtit në gusht. Burgaj ishte më parë zëvendësi i Prençit dhe ka reputacion të mirë. Deri më sot, ambasada ka qenë e kënaqur me performancën e Burgajt. Pak kohë pas emërimit, Burgaj i tregoi ambasadës qëllimin e tij për të bërë ndryshime të mëdha në Policinë e Shtetit…

Ambasada britanike ka ngritur shqetësime në lidhje me dorëheqjen Arjan Muçës nga drejtoria e krimit të organizuar për tu bërë këshilltar i Burgajt. Shqetësimet e britanikëve kanë të bëjnë me investimin që ka bërë BE-ja në drejtorinë kundër krimit të organizuar…

Një drejtor që nuk u prek nga rokada ishte Agron Kuliçaj, kreu i inteligjencës, i cili besohet gjerësisht se është i korruptuar. Burimet i kanë thënë ambasadës se disa donatorë europianë refuzojnë të përfshihen me policinë veçanërisht për shkak të prezencës së Kuliçajt. Ne kemi arsye të besojmë se kjo është një e vërtetë edhe për disa agjenci amerikane. Jo vetëm që praktikat korruptive të Kuliçajt janë shumë të njohura, or ka fjalë se ai mund të jetë i implikuar në shpartallimin e policisë gjatë operacionit për arrestimin e Dritan Dajtit në gusht. Dajti kishte marrë një spiunim nga brenda dhe disa oficerë policie humbën jetën gjatë shkëmbimit të zjarrit. Njerëz brenda policisë besojnë se Kuliçaj mund të ketë ndihmuar Dritan Dajtin ti shpëtojë tentativave të mëparshme për ta arrestuar. Sipas burimeve policore, zyrtarë të lartë të policisë vendosën të ndërhynin kundër Dajtit në gusht të këtij viti sepse në atë Kuliçaj ishte jashtë Shqipërisë dhe teorikisht nuk kishte mundësi të informonte Dajtin.

Ambasadori ia tha ministrit Basha shqetësimet tona për korrupsionin në nivelet e larta të policisë shqiptare. Javën e kaluar ICITAP foli me Burgajn për shqetësimet konkrete për Kuliçajn. Burgaj i tha se ai vetë kishte probleme me Kuliçajn dhe se zyrtarë të tjerë të policisë ishin të shqetësuar për lidhjet dhe përfshirjen e tij në krimin e organizuar. Burgaj saktësoi se ai nuk kishte fuqinë për të transferuar ose shkarkuar Kuliçaj për shkak të lidhjeve që ka me kryeministrin Berisha, pasi ka qenë truproja i tij. Burgaj sugjeroi që nëse Ambasada kishte shqetësime, duhet të ngrinte ato tek Berisha sepse vetëm ai mund të marrë vendime në lidhje me detyrën e Kuliçajt.

Kabllogrami-bombë: 6 politikanët VIP të lidhur me krimin

Kabllogrami,15 ditë pas zgjedhjeve të përgjithshme: Kryebashkiaku Lulzim Basha, ministri Sokol Olldashi, numri 2 i PS, Gramoz Ruçi, deputetët Tom Doshi, Paulin Stërkaj dhe Lefter Koka, të lidhur me krimin. Amerikanët shkruajnë se për këta të gjashtë kanë prova për trafik droge dhe lirim të kriminelëve nga burgu. Me poshte, kabllogrami i plotë botuar sot në Shekulli Print:




Titulli: Kriminelët bëjnë ligjin në parlamentin shqiptar

Datë 13 gusht 2009

Dërguar nga Ambasada Amerikane në Tiranë

Merr Departamenti Amerikan i Shtetit

Firmosur: Ambasadori Xhon Uidhers

Material i klasifikuar




Fillim i kabllogramit

“Përveç qetësisë në ditën e zgjedhjeve, në vëmendjen tonë kanë ardhur sinjale të forta njerëzish që kanë marrë pjesë ose janë përfshirë në krimin e organizuar që janë përfshirë në manipulimin e mundshëm të zgjedhjeve të 28 qershorit. Janë tre partitë kryesore, PD, PS dhe LSI, ato që kanë lidhje me krimin e organizuar. Në një kohë kur ambasada nuk mund ta provojë zyrtarisht këto lidhje, njohuria e përgjithshme, e mbështetur edhe nga raportime të tjera, tregon se në parlamentin e ri ka goxha trafikantë droge dhe pastruesh parash.Gjatë fushatës elektorale, një politikan, Aleks Koka, kreu i PDK-së në veri të Shqipërisë u vra me një bombë në makinë. Keka dyshohej se ishte i përfshirë në trafikun e armëve dhe drogës. (Shënim: Keka nuk po kandidonte për në parlament, ndërkohë anëtarë të partisë së tij po kandidonin).

Shkelësit e ligjit bëhen ligjbërës

Disa nga politikanët më të rëndësishëm të lidhur me krimin e organizuar janë:

Tom Doshi, një deputet i PS-së në Shkodër. Doshi, i përmendur në raportin e Qendrës për të Drejtat e Njeriut për sulmin fizik ndaj një gazetari në Hotel Sheraton, është një nga figurat kryesore që financon përpjekjet e Partisë Socialiste. Ai njihet si deputeti më i pasur, me një pasuri të deklaruar më të madhe se 15 milionë dollarë dhe i dyshuar për trafik narkotikësh. Doshi ishte në parlamentin e kaluar si deputet i PD-së dhe ndryshoi krah vetëm pak përpara zgjedhjeve.

Lefter Koka: Përfaqëson LSI-në në Durrës. Koka është një anëtar i atij që ndoshta është familja kriminale më e njohur në Shqipëri me lidhje me trafikun e narkotikëve, qenieve njerëzore dhe aktivitete të tjera ilegale.

Sokol Olldashi: Olldashi është momentalisht ministri i Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit. Deputet i PD-së nga Fieri dyshohet për kontrabandë mallrash dhe lëndësh narkotike. Rrethanat lidhin Olldashin dhe F.K. në Fier me ministrin e Drejtësisë, Enkelejd Alibeaj në një skemë për të liruar të burgosur nga burgu për të vepruar si “të fortë” në zgjedhje.

Lulzim Basha: Sipas një burimi në PS, ministri i Jashtëm Basha, i cli përfaqëson PD-në në Elbasan, është përfshirë në lirimin e një krimineli të famshëm në Elbasan në këmbim të mbështetjes së familjes së tij. Kushërinjtë e kriminelit premtuan se “do të organizonin” njerëzit në Elbasan që të mbështesnin Bashën. Krimineli u lirua më 29 qershor, një ditë pas zgjedhjeve.

Paulin Sterkaj: Deputeti 48-vjeçar i PD-së nga SHkodra është një ish-mundës profesionist me pak ose aspak edukim. Sterkaj ka qenë më parë në PS dhe është akuzuar nga një ish-shoku i tij se ka vrarë një politikan në Shkodër disa vjet më parë. Sterkaj pretendon se ka interesa biznesi në naftë, restorante dhe ndërtime, por shumë pak dihet për aktivitetin e tij.

Gramoz Ruçi: Deputet i PS-së dhe Sekretar i Përgjithshëm. Ruçi ka lidhje afatgjata me trafikantë narkotikësh dhe krimin e organizuar. Ruçit i është ndaluar hyrja në SHBA që nga viti 2005 pasi nuk ka të drejtë të marrë vizë të përhershme.

Ambasada nuk është e sigurt se cilin drejtim do të marrë raporti i ODIHR-it pasi të publikohet, por është e pranuar këtu se shumë deputetë që hiqen si “biznesmenë” janë në fakt të dyshuar të fortë për lidhje me krimin e organizuar. Këta individë janë sot deputetë, kanë imunitet nga ligji dhe janë përgjegjës në bërjen e ligjeve që do të shtyjnë Shqipërinë përpara në integrimin Euro-Atlantik. Sjellja e sëmurë, ndoshta kriminale, e shumë prej deputetëve shqiptarë është shqetësuese dhe nuk premton për zhvillim demokratik. Është gjerësisht e njohur në Shqipëri se të gjitha partitë kanë deputetë të lidhur me krimin e organizuar. Ky është një fenomen shumë shqetësues, të cilin ne, komuniteti ndërkombëtar, duhet ta adresojmë në një farë mënyre në të ardhmen. Një shkëndije drite na jep fakti që disa deputetë kanë nisur ta kuptojnë se Shqipëria nuk duhet të prezantohet me personazhe të tillë në parlament. Sa kohë do të ruhet për të larguar këta rrufjanë nga pushteti, është një tjetër pyetje. Në fund të fundit, paraja i jep jetë politikës dhe në një vend të varfër pa transparencë financiare ose traditë donatorësh të vegjël që mbështesin kandidatin e preferuar, kriminelët janë një burim i lehtë për fondet e fushatës”.

Amerikanët në 2008: Berisha, mburravec mendjelehtë



Në këtë kabllogram të publikuar dje në platformën “Wikileaks”, hartuar nga stafi i Ambasadës Amerikane për Uashingtonin flitet për vizitën e Berluskonit në Shqipëri në dhjetor 2008. Ambasada flet me ironi për të ashtuquajturat “projekte gjigante energjetike” dhe e etiketon kryeministrin e Shqipërisë me togfjalëshin “giddily boasted”, d.m.th., njeri që mburret në mënyrë euforike dhe mendjelehtë. Amerikanët u raportojnë shefave të tyre se si komentohen frazat e fryra të Berishës për “superfuqi energjetike”, duke ngritur pyetjen “Superfuqi apo superkoloni”? Për ta është e qartë që italianët po përfitojnë nga Shqipëria dhe kryeministri “giddily boasted” i këtij vendi:
“Është e qartë që të ndikuar nga filozofia ‘jo probleme në oborrin tim’ italianët do të kenë iniciativën për të vepruar shpejtë në kohë, ndërkohë Shqipëria është dëshpërimisht nevojtare për investimet e huaja, sidomos në sektorin energjetik”, – shkruan kabllogrami. Më poshtë teksti i tij i plotë:


Kabllogram i datës 31 dhjetor 2008

Lënda: Vizita e Kryeministrit Italian, Silvio Berluskoni, në Shqipëri.

Titulli: Superfuqi energjetike, apo super koloni?



Fillim i kabllogramës:

“… Vizita e Kryeministrit Berluskoni këtë muaj tërhoqi një vëmendje të madhe për mirë dhe për keq. Gjatë vizitës u lidhën marrëveshje për intensifikimin e marrëdhënieve ekonomike, veçanërisht në energji dhe agrikulturë. Qeveria shqiptare nënshkroi disa marrëveshje me kompani italiane për infrastrukturën. Dy prej tyre me vlerë 2.7 miliardë dollarë ishin në sektorin energjetik dhe u paraqitën publikut si projektet më të mëdha të së ardhmes.

Ndryshe nga Kryeministri Berisha, mburravec që tha me eufori mendjelehtë se projektet do ta kthenin Shqipërinë në një superfuqi rajonale energjetike, pjesa tjetër i ka pritur ato me rezerva.

Propozimi për ngritjen e një parku ere në Karaburun shkaktoi pakënaqësi në shoqërinë civile, për shkak të ndikimeve në mjedis. Projekti ndodhet shumë pranë një parku kombëtar të mbrojtur (Llogaraja shën. red). I kërkohet qeverisë që të bënte transparent për publikun përfitimi dhe kostot e këtyre projekteve. Por Berisha i përshëndeti këto projekte duke i cilësuar ato si pjesë të projektit për ta kthyer Shqipërinë në një eksportues të madh energjie në rajon. Në mes të dhjetorit, qeveria shqiptare nënshkroi edhe disa kontrata të mëdha me vlerë 1.4 miliardë dollarë me kompani norvegjeze dhe austriake (Statkraft dhe EVN) për ndërtimin e tre HEC-eve në lumin Devoll në jug të Shqipërisë.

Nëse flasim duke iu referuar realitetit, këto projekte mund të kategorizohen si një “mirazh në shkretëtirë” dhe nuk ka gjasa të realizohen, të paktën në afatin e shkurtër. Këto projekte janë të fundit në serinë e projekteve madhore të shpalosura nga qeveria shqiptare me shumë bujë, por që më pas vyshkën dhe nuk ndiqen më për t’u realizuar.

Është e qartë që të ndikuar nga filozofia “jo probleme në oborrin tim” italianët do të kenë iniciativën për të vepruar shpejt në kohë, ndërkohë Shqipëria është dëshpërimisht nevojtare për investimet e huaja, sidomos në sektorin energjetik. Megjithatë, shihet një rritje e pakënaqësisë publike ndaj këtyre projekteve, të cilat më shumë se kthim i Shqipërisë në një superfuqi energjetike, në mendjet e njerëzve lexohen si kthim i Shqipërisë në një koloni të fqinjit të tyre…”

Kryeministri rrezikoi me vetëdije jetën e mijëra udhëtarëve


Në dhjetra kabllogramet e Wikileaks trajtohet politika shqiptare gjerë e gjatë, qeveritarë e opozitarë, gazetarë e aktivistë të shoqërisë civile, humoristë e të përndjekur, gati-gati kushdo që ka dalë ndonjëherë në televizor. Disa prej këtyre kabllogrameve përmbajnë një informacion për të cilin publiku shqiptar duhet të jetë më sensitiv. I tillë është kabllogrami i datës 17 prill 2009, me titull “BECHTEL TO GOA: DON›T OPEN THE DURRES-KUKES ROAD IN JUNE” (Bechtel për qeverinë shqiptare: Mos e hapni rrugën Durrës-Kukës në qershor”. Tekstin e këtij kabllogrami e kemi përkthyer të gjithin dhe po e botojmë, pa ndërhyrje redaksionale. Secilit paragraf i kemi shtuar një koment të shkurtër redaksional.


Paragrafi i parë: Berisha kërkon spektakël me rrugën para zgjedhjeve

Në paragrafin e parë punonjësi i ambasadës amerikane në Tiranë i bën një përmbledhje zyrtarëve të Departamentit të Shtetit në Uashington, ku tregon se si drejtuesit më të mëdhenj të kompanisë që ndërton rrugën kanë ardhur në Tiranë në prill të 2009 me të vetmin mision, që të bindin Berishën të mos e hapë rrugën në qershor, por në tetor, se përndryshe rriten kostot dhe zvogëlohet siguria. Siç e dimë tashmë prej historisë, Berisha ka vendosur ta hapë në qershor, pa e vrarë mendjen as për kostot e rritura, që shqiptarët vazhdojnë t’i paguajnë sot e kësaj dite, as për sigurinë e cënuar, që mund të kishte rezultuar tragjike. Papërgjegjshmëri karakteristike e këtij politikani që kurrë nuk i është trembur sakrifikimit të sigurisë së popullit të vet, mjaft që të ruante pushtetin.


1-Përmbledhje: Majk Adams, presidenti i “Bechtel Civil” dhe Sinan Tara, president i “Enka”, patnerit të “Bechtel”, firma që po ndërtojnë rrugën Durrës- Kukës, kanë telefonuar kryeministrin Berisha në 16 prill për t’i shprehur opinionin e tyre se hapja e autostradës në qershor, nuk qe ide e mirë. Berisha është mburrur me autostradën si një nga sukseset më të mëdha të qeverisë së tij, dhe planifikon ta
hapë atë me një spektakël gala për prerjen e shiritit, disa ditë para zgjedhjeve parlamentare të 28 qershorit. Edhe pse “Bechtel” mendon se është e mundur që të hapet autostrada për qarkullim të pjesshëm (në disa zona vetëm qarkullim me një drejtim), drejtuesit e kompanisë do të përpiqen të bindin kryeministrin se hapja e autostradës para tetorit, muaj kur përfundojnë të dyja drejtimet e rrugës, do t’i shtonte kostot e ndërtimit, do të vononte afatin e përfundimit të punimeve dhe ndoshta do të cenojë sigurinë. Për më tepër, drejtuesit e kompanisë janë të shqetësuar se gjatë verës, kur turistët kosovarë të përdorin autostradën e papërfunduar për të shkuar në plazh, do të ketë reklamë negative.

Paragrafi 2 dhe 3: Arsyet për hapjen e rrugës në tetor, e jo në qershor

Siç bëhet e ditur nga vetë drejtuesit e firmës, Berisha ka qenë në dijeni të secilit detaj, të kostove që rriteshin e të problemeve me sigurinë. Pra vendimi i tij për ta hapur rrugën gjithsesi në qershor ka qenë një veprim totalisht i vetëdijshëm, edhe pse i papërgjegjshëm.

2 -Zv. Presidenti për infrastrukturën i “Bechtel”, Karl Strok, në 16prill i ka rrëfyer zyrës ekonomike të ambasadës se ai dhe shefi i tij Majk Adams (President i “Bechtel Civil”, kanë ardhur në Tiranë për të takuar Kryeministrin Berisha. Sinan Tara, president i “Enka” partnerit turk të “Bechtel” për projektin e rrugës, do të marrë pjesë gjithashtu në këtë takim. Ata do të përpiqen të bindin Berishën
që të mos e hapë rrugën gjer në tetor, muaj kur të dyja drejtimet e rrugës do të jenë të përfunduar. Sipas Strok, arsyet për shtyrjen e inaugurimit janë:

- Pjesa veriore e tunelit nuk do ë përfundohet (ekipet e shpimit nga të dyja anët nuk do të takohen) para 22 majit, pra më vonë se ç’u parashikua, për shkak të vështirësive të paparashikuara në ndërtim.
- Shumë prej urave kanë nevojë për rrugë dytësore, sepse duhen riprojektuar dhe rindërtuar për shkak të problemeve të paparashikuara me terrenin.
- Qeveria Shqiptare duhet të kish dhënë një tender për “operator tuneli” që do të ofronte shërbime policore, zjarrfikëse, roje e mbikqyrës. Ky tender nuk është dhënë ende, dhe pritet të jepet në 19 maj. Tuneli nuk mund të përdoret pa një operator përgjegjës.
- Të punosh në autostradë ndërkohë që ajo është e hapur për trafikun bën që të rritet rreziku dhe kostot, ndërkohë që zvogëlohet siguria.

3-Strok tregon se Adams do t’i thotë Berishës se “Bechtel” pret që një linjë e asfaltuar pa ndërprerje të jetë e përfunduar në 27 qershor, edhe pse trafiku do të vijojë të jetë vetëm me një drejtim në tunel. “Bechtel” mund ta hapë rrugën në këto kondita, nëse Berisha insiston, po do preferonte që të mos e hapte, për shkak të kostos e për çështje sigurie. “Bechtel” preferon që tuneli të operojë me policinë dhe zjarrfikësit shtetërorë gjersa të marrë tenderin një operator i përhershëm.

Paragrafi 4: Fushata e Berishës, 15 milion euro i paguan populli

Siç kuptohet qartë nga kabllogrami, hapja e rrugës në qershor të 2009, që i garantoi publicitet elektoral Berishës, i ka rritur kostot me
15 milion euro. Këto shpenzime fushate nuk i ka mbuluar PD me biznesmenët e saj, por taksapaguesi shqiptar. Të gjithë shqiptarët, mbështetës të Berishës ose jo, kanë kontribuar në fushatën e këtij të fundit, kuptohet pa konsensusin e tyre. Publikimi i një fakti të tillë në cilindo vend europian do të kishte bërë që kryeministri të dorëhiqej e t’i dorëzohet hetimeve, pa imunitet.

4-“Bechtel” e kupton presionin për të inauguruar rrugën, përballë të cilit gjendet Berisha. Strok bazohej te pretendimi i Edi Ramës se Berisha kishte gënjyer kur tha se rruga do të funksiononte para zgjedhjeve, si dhe te fakti që rruga do të inaugurohej nga një kryeministër socialist. Gjithsesi Strok mendon se vënia në punë e rrugës në qershor do t’i shtojë të paktën 15 milion euro kostos, krahasuar me hapjen në tetor. Gjithashtu, shtypi mund të kritikojë trafikun e rëndë që do të krijohej nga dyndja e turistëve kosovarë në verë, që do të shkaktonte vonesa e radhë të gjata në pjesët e papërfunduara të rrugës.

-vazhdon-

Paragrafi 5: Olldashi, disident potencial

5-Sipas Strok, drejtori i Drejtorisë së Rrugëve në Ministrinë e Transporteve, dhe ndoshta vetë ministri Olldashi, janë të mendimit që hapja e rrugës duhet shtyrë për në tetor, për arsye sigurie, mirëpo ai mendon se askush nuk ka dëshirë t’ia komunikojë këtë gjë kryeministrit. Strok gjithashtu mendon se drejtori i Drejtorisë së Rrugëve mund të ketë probleme ligjore nëse firmos një shtesë në kontratë për kosto të tjera, dhe në fakt ai u akuzua më vonë për faktin se i kishte shtuar kostot për të mbuluar shpenzimet e fushatës së Berishës.



Paragrafi 6: Arsyet se pse kostot e rrugës u rritën aq shumë


6-Strok vlerëson se punimet do të përfundojnë diku nga pranvera apo vera e vitit që vjen. Edhe pse projekti ka qenë shumë fitimprurës për “Bechtel”, ai tregon se disa nga arsyet për rritjen e tillë të kostove ka qenë fakti që fillimisht u vlerësua se do të gërmoheshin vetëm 7 milion metra kub, por në kohën që u bë kontrata ky vlerësim arriti 14 milionë metër kub, ndërsa aktualisht janë gërmuar 32 milionë metër kub.


Paragrafi 7: Kosto për makiazh, por jo për siguri

Berisha ka kërkuar që të vijëzohet gjithë gjatësia e tunelit, edhe pse në fakt e nevojshme ishte të vijëzoheshin vetëm 500 metrat e para dhe të fundit të hyrjes
në tunel. Për këtë “makiazh” të panevojshëm, taksapaguesi shqiptar ka paguar miliona euro shtesë. Ndërkohë qeveria e ka shtrënguar dorën kur vjen puna te siguria, duke mos ndërtuar rrethim gjatë rrugës. Këtë gjë e kanë vënë re gjithë ata udhëtarë që shpeshherë
detyrohen të frenojnë prej ndonjë lope a ndonjë fshatari që qetë qetë ecën në mes të autostradës të cilën asgjë nuk e ndan prej fushave e maleve përbri.

Olldashi: Kabllogramin për ‘Durrës-Kukës’ e ka bërë Julian Assange, jo Withers



Qeveria reagon për herë të parë publikisht në lidhje me kabllogramet e Ambasadës Amerikane në Tiranë që u publikuan nga faqja e internetit Wikileaks.

Sokol Olldashi, ministër i Transporteve vë në dyshim vërtetësinë e tyre, sidomos për pjesën që lidhet me rrugën Durrës-Kukës, duke pretenduar se nga miliona informacione qe kane tronditur diplomacine boterore, ato qe jane shkruar per Olldashin e Shqiperise, jane hartuar nga vete Wikileaks, jo nga diplomatet amerikane

“E para unë nuk kam asnjë konfirmim që ky është një informacion që ka dalë nga Ambasada Amerikane dhe informacioni vjen nga faqja e Wikileaks. E dyta është një informacion tërësisht i provueshëm. Ju keni arkivat tuaja dhe mund t’i hapni dhe verifikoni. Tuneli është shembur në datën 5 nëntor të vitit 2008, ndërkohë që është rihapur. Ceremonia e inaugurimit është bërë në qershor të 2009-s dhe nga ky muaj nëse ka një ditë që tuneli nuk ka qenë funksional, atëherë keni të drejtë”, tha Olldashi.


Ai mohon që Bechtel të ketë kërkuar mos hapjen e tunelit në qershor, edhe pse në shkresat e Ambasadës Amerikane thuhet se vetë drejtori i Bechtel, Michael Adams është përpjekur të bindë kryeministrin Berisha të mos e hapë tunelin në qershor.

“Nuk ka asnjë deklaratë të drejtorit të Bechtel, ju mund t’i drejtoheni vetë Bechtel zyrtarisht dhe të merrni një përgjigje. Nuk ka asnjë deklarim të drejtorit të Bechtel, janë të gjitha spekullime. Ne kemi qenë në bashkëpunim të përditshëm me kompaninë, veçanërisht për tunelin, sepse ai ishte pjesa më e vështirë e rrugës. E gjitha ajo është një çartje e madhe e cila as nuk e di se nga vjen dhe as për ku është nisur”, theksoi Olldashi.

Por a janë informacionet ne lidhje me Durrës-Kukës që Ambasada Amerikane i ka nisur Departamentit të Shtetit të pasakta, sipas kreut të Transporteve?

“Nuk mund të them nëse ka gënjyer ambasadori Withers për sa kohë që nuk di nëse kjo është një shkresë ose jo e zotit Withers. Kjo është një shkresë që del nga Wikileaks. E provoni dot që është shkresë e zotit Withers? Nëse e provoni atëherë hajdeni më pyesni dhe unë do ju përgjigjem”, theksoi Olldashi.

Kush janë deputetët me biznese nga PD e PS dhe si u futën në lista


Titulli: Zgjedhjet mbaruan; cilët janë deputetët e parlamentit të ri?

Klasifikuar nga: Ambasadori Xhon Uidhers

Përmbledhje: Më 1 gusht, Komisioni Qendror i Zgjedhjeve certifikoi rezultatin e zgjedhjeve të 28 qershorit. Partia Demokratike (PD) ka 70 deputetë, Partia Socialiste (PS) 66, dhe Lëvizja Socialiste për Integrim (LSI) katër. PD-ja dhe LSI do të formojnë një qeverisje në koalicion. Tani që zgjedhjet mbaruan zyrtarisht (më në fund), ambasada ka vëzhguar nga afër deputetët e rinj. Ky parlament përbëhet nga një grup biznesmenësh të ndryshëm, farefis dhe miq pushtetarësh, operatorë të vjetër politikë dhe shumë pak fytyra të reja, që do të paraqesin vështirësi për agjendën legjislative të kryeministrit Berisha.

Tani që procesi zgjedhor më në fund përfundoi, pas një muaji të tërë akuzash e kundërakuzash, muaj gjatë të cilit Partia Socialiste i deklaroi se zgjedhjet janë të “paligjshme”, ambasada e SHBA ka vëzhguar nga pranë deputetët e rinj, për të parë se cilët janë ata që janë zgjedhur për të bërë ligjet e Shqipërisë. Numerikisht parlamenti do të ketë 70 deputetë të PD, 66 PS, dhe katër LSI. 23 deputete do të jenë femra, nga tetë që ishin në mandatin e shkuar. 81 deputetë janë të rinj, 59 janë rizgjedhur. Zgjedhjet e 28 qershorit u zhvilluan nën një kod të ri, i cili bëri që qytetarët të votojnë për partitë, jo direkt për kandidatët, e kjo ka sjellë një dinamikë më të qetë, sidomos në ditën e zgjedhjeve. Të dy liderët, Sali Berisha dhe kreu i PS, Edi Rama kanë përzgjedhur me kujdes çdo emër që është përfshirë në në listat e kandidatëve për deputetë. Po të analizosh emrat e deputetëve, bien në sy katër grupe: operatorët politikë, biznesmenët, fytyrat e reja, dhe të afërmit apo miqtë e pushtetarëve.



OPERATORËT

Operatorët janë veteranët politikë, personat që kanë qenë në këtë lojë prej shumë kohe. Në PD do të mund të përmendim emra si Jozefina Topalli, apo deputetë që kanë qëndruar me besnikëri pranë Berishës edhe gjatë momenteve shumë të vështira, si Gërdeci, rruga Durrës-Kukës dhe probleme të tjera të rënda. Ndërsa në PS kategoria e operatorëve mund të ndahet në nënkategori, në atë të biznesmenëve të mëdhenj të ndërtimit dhe në atë të politikanëve më të vjetër, që kanë biznese më të vogla. Grupi i parë, ai i manjatëe të ndërtimit ka ndikim të madh në PS, në të përfshihen emra si Arta Dade dhe Ermelinda Meksi. Në grupin e dytë gjenden njerëz si Pandeli Majko, Arben Malaj, Ben Blushi, dhe Kastriot Islami, të cilët arrijnë të mbajnë staturën e tyre politike, ndërkohë që menaxhojnë dhe biznese private më pak të rëndësishme. Këta të fundit kanë qenë më kritikë ndaj Ramës pas zgjedhjeve, ndoshta për shkak se bizneset e tyre nuk janë aq të varura nga Rama, siç ndodh me të tjerët.

BIZNESMENËT

Kjo kategori paraqet larminë më të madhe në përbërjen e saj. Biznesmenët e PS identifikohen më thjesht, dhe mund t’i ndajmë në dy grupe: ndërtuesit dhe “bizneset e tjera”. Klubi i ndërtuesve vijon të rritet, dhe përfshin jo vetëm disa nga “Operatorët” e grupit të mësipërm, por edhe emra të rinj që Rama i mbështeti me të ardhur në PS. Një shembull i përshtatshëm për këtë grup është Kryetarja e Grupit parlamentar të PS, Valentina Leskaj. Disa pjesëtarë të tjerë të këtij grupi janë në “kampin Rama” vetëm për para, dhe mund të jenë më se të gatshëm për të kaluar në anën tjetër, nëse kanë përfitimet e tyre. Për shembull, një deputet PS në Durrës tashmë ka bërë publik synimin e tij për t’u bashkuar me koalicionin PD-së. Tek biznesmenët e tjerë në PS do të mund të futnim një grup deputetësh si Fidel Ylli, një ish-bodyguard që u pasurua prej biznesit të kazinove, dhe që nuk ka ndonjë lidhje ideologjike me PS. Lefter Koka i LSI, është gjithashtu një shembull i biznesmenit që bëhet deputet. Së fundi, disa deputetë të tjerë janë thjesht banditë. Këta deputetë e kanë vënë pasurinë e tyre përmes përdorimit të lloj-lloj mënyrash, dhe kanë tendencë për të ndërruar forcën politike nëse ua kërkon interesi i biznesit. Ata shpesh janë shumë të pasur, kanë arsim minimal, dhe dinë të jenë edhe të dhunshëm. Shembull klasik është Tom Doshi, një deputet që zotëron një pasuri të vlerësuar në 10 milionë euro. Ai zotëron biznese të ndërtimit, farmaceutike, dhe industri ushqimore. Ndërkohë është i dyshuar edhe për veprimtari të paligjshme.

MIQTË DHE FAREFISI

Së fundi, ka shumë deputetë që janë vënë në lista thjesht për shkak të besnikërisë partiake apo personale ndaj kryetarit, apo pse kanë lidhje fisnore. Për shembull, disa janë farefis i personave të rëndësishëm në partitë respektive, , të tjerë janë shokë të djalit a vajzës së Berishës, apo miq të Edi Ramës. Disa të tjerë janë futur në listat e PS pasi janë zënë me kryeministrin që i ka larguar nga PD.

Turp kombëtar: U marrin 7 mijë $ ushtarëve që shkojnë në Irak e Afganistan

Xhemal Gjunkshi është emëruar pak kohë më parë në postin e Shefit të Shtabit të Përgjithshëm të ushtrisë shqiptare dhe pse emri i tij shfaqet në një nga dosjet më të shëmtuara të korrupsionit në historinë e Shqipërisë. Ai është akuzuar nga ushtarët e tij se i kërkonte para oficerëve që dërgoheshin me shërbim në Irak dhe Afganistan. Oficerët rrezikonin jetën e tyre në dy zonat më të rrezikshme të botës për të përfituar në formë dietash shumën e 14 mijë dollarëve amerikanë në gjashtë muaj. Gjysma e kësaj shume duhet ti paguhej Xhemal Gjunkshit. Një kabllogram i publikuar nga Wikileaks tregon detajet e skandalit që solli largimin e Shqipërisë nga misioni në Irak.



Gjeneral Xhemal Gjunkshi


Titulli: Shqipëria, korrupsioni vazhdon në stafin e ushtrisë

Datë 14 nëntor 2008

Dërguar nga Ambasada Amerikane në Tiranë

Merr Departamenti Amerikan i Shtetit

Firmosur: Ambasadori Xhon Uidhers

Klasifikuar si Material konfidencial/ deklasifikohet më 11/12/2018



“Ministri i Mbrojtjes ishte i zhgënjyer kur mësoi se misioni në Irak do të përfundojë në dhjetor pasi Shqipëria nuk ndodhet në listën e vendeve të Koalicionit që qeveria e Irakut i ka kërkuar të qëndrojnë. Një nga arsyet mund të jetë praktika e vazhdueshme e korrupsionit nga oficerët që zgjedhin ushtarët që do të marrin pjesë në mision. Kjo praktikë nuk është e re dhe mendohet se është zvogëluar disi që kur qeveria amerikane shprehu shqetësimin e saj. Por ata pranojnë se kjo praktikë ekziston ende dhe e bën të vështirë bashkërendimin e reparteve. Ambasadori Uidhers do të ngrejë këtë shqetësim gjatë takimit që do të ketë javën e ardhshme me ministrin e Mbrojtjes, Oketa.


Sipas burimeve jozyrtare, komandantët kërkojnë ryshfet deri në 7.000 dollarë amerikanë nga një ushtar që kërkon të shkojë në Irak ose Afganistan. Kjo shumë është sa gjysma e dietës që ai ushtar do të marrë gjatë gjashtë muajve qëndrim, duke llogaritur një dietë mesatare 80 dollarë në ditë. Shumë nga oficerët nuk mund ta paguajnë këtë shumë përpara nisjes dhe iu kërkohet të marrin borxh, të cilin mund ta paguajnë gradualisht duke dërguar mbrapsht gjysmën e ditës mujore.

Por edhe pas këtyre pagesave, shuma e parave që ata përfitojnë bën që shumë oficerë të jenë të gatshëm të shkojnë. Por ka pasur edhe ankesa. Në tetor, një grup ushtarësh nga regjimenti i Komandove i dërguan një letër të pa firmosur krerëve të qeverisë shqiptare dhe një kopje ambasadës, duke pretenduar se kolonel Xhemal Gjunkshi, komandanti i regjimentit, kërkon ryshfet dhe është i përzierë në skema të tjera. Ata kërcënojnë se këtë letër do ia dërgojnë gazetës “Nju Jork Times”.

Rotacioni i fundit në Irak nisi në shtator, që do të thotë se nuk do të zgjasë gjashtë muaj dhe ushtarët nuk do të kenë mundësi të paguajnë borxhin. Kjo mund të jetë një nga arsyet pse Ministria e Mbrojtjes po shqyrton mundësinë e ridërgimit të kësaj kompanie nga Iraku në Afganistan, menjëherë pas ardhjes. Kështu ushtarët mund të përfundojnë misionin 6 mujor dhe të paguajnë borxhet…





Kush është Xhemal Gjunkshi

Gjeneral Brigade Xhemal Gjunkshi ka marrë zyrtarisht detyrën e shefit të Shtabit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura të Republikës së Shqipërisë, më 8 gusht të vitit 2011. Ceremonia e marrjes së detyrës së Gjunkshit do të zhvillohet në ambientet e Ministrisë së Mbrojtjes në praninë e ministrit Arben Imami. Emërimi i Gjeneral Brigade Xhemal Gjunkshi në këtë detyrë erdhi pas kërkesës së kryeministrit, Sali Berisha drejtuar presidentit Topi për lirimin nga detyra të shefit të Shtabit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura të Republikës së Shqipërisë, Gjeneral Brigade Maksim Malaj, pasi i kishte mbaruar mandati i tij në këtë detyrë. Gjeneral Brigade Maksim Malaj, shef i Shtabit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura të Republikës së Shqipërisë, për arsye të mbarimit të mandatit, më datë 28.7.2011, të lirohet nga kjo detyrë. Në vend të tij të emërohet Gjeneral Brigade Xhemal Gjunkshi – thuhet në propozimin e Berishës drejtuar presidentit.

“Lustracioni”, Berisha planifikoi sulm me gurë mbi Presidencë

Në një kabllogram të janarit 2009 Ambasada Amerikane në Tiranë i ka raportuar Uashingtonit një bisedë të gjatë që ka bërë me Presidentin e Republikës Bamir Topi. Në fokus të kësaj bisede është ligji i lustracionit dhe aspiratat politike të Topit. Sipas Ambasadës, Topi e sheh veten si pasuesin e Berishës në krye të PD-së dhe për këtë arsye ai nuk mund të dalë kundër ligjit të lustracionit pasi do të etiketohet si mbrojtës i komunistëve. Topi i ka shprehur Ambasadës Amerikane shqetësimet e tij në lidhje me ligjin si dhe frikën se Berisha do të organizojë një demonstratë kundër tij duke qëlluar institucionin me gurë.


Titulli: Presidenti Topi është vetëm në krye

Datë 9 janar 2009

Dërguar nga Ambasada Amerikane në Tiranë

Merr Departamenti Amerikan i Shtetit

Firmosur: Zv. ambasadori Stiven Kristina

Material konfidencial, deklasifikohet më 01/08/2018

(Fillim i kabllogramit të zbardhur nga Wikileaks) – “..Presidenca shqiptare ndryshon dukshëm nga pjesa më e madhe e republikave parlamentare. I zgjedhur nga parlamenti, edhe pse presidenti ka shumë më pak kompetenca se kryeministri, ka pushtetin për të emëruar Prokurorin e Përgjithshëm si dhe gjyqtarët në Gjykatën e Lartë dhe atë Kushtetuese. Presidenti mund të vendosë veton për ligje, por parlamentit i duhet një votim me shumicë të thjeshtë për të kundërshtuar veton.

Topi i tha Ambasadës se debati për ligjin e lustracionit e ka ekspozuar shumë keq politikisht. Topi tha se PD do ta sulmojë egërsisht në rast se vendos veton kundër ligjit të lustracionit duke pretenduar se ai ka marrë informacione se aktivistë të PD-së do të nxirren në demonstratë kundër tij dhe do të godasin presidencën me gurë. Topi pretendon se edhe pse ka shumë aleatë brenda PD-së në parlament, asnjë nuk do të votojë pro vetos së tij në rast se vendos të bllokojë ligjin. Ai tha se në të vërtetë deputetët e PD-së do të ndjekin kryeministrin Berisha dhe do të kundërshtojnë Topin sepse kanë frikë se ndryshe Berisha do ti lërë jashtë listave zgjedhore për zgjedhjet e ardhshme parlamentare. Topi shprehu frikën se qëndrimi i tij kundër ligjit të lustracionit do ti kushtojë atij mbështetjen e shtresës kryesore politike- njerëzve të përndjekur nga regjimi komunist. Topi tha në mënyrë të përsëritur se në rast se vendos veton kundër ligjit, PD do të nisë një sulm ballor kundër tij që do të përfshijë edhe një fushatë diskredituese për etiketimin e tij si mbrojtës i ish-komunistëve.

Topi tha se ai nuk ka besim tek mbështetja e kreut të opozitës, Edi Rama, të cilin Topi e përshkroi si të ndrojtur dhe një njeri që ka bashkëpunuar me Berishën për të ulur kompetencat e presidencës… Topi u ankua për ndrojtjen që ka shfaqur opozita duke e përshkruar PS-në si pothuajse të padukshme në rolin e një partie opozitare. Topi tha se mungesa e vullnetit dhe dëshirës nga ana e PS-së e ka detyruar që të shfaqet vetë në rolin e opozitës. Kjo gjë ka sjellë përplasje të shpeshta të tij me kryeministrin Berisha dhe ka zvogëluar dukshëm pozitat e tij në PD.

Topi tha se ai e sheh detyrën e Presidentit në mbrojtje të institucioneve të pavarura si Prokurori i Përgjithshëm. Topi tha se kjo gjë e ka vendosur disa herë në konflikt me kryeministrin, por “disa principe vijnë përpara të tjerave”…

Teksa Berisha është një anëtar i elitës komuniste, Topi nuk ishte as anëtar partie dhe familja e tij, e afërt dhe rrethi i gjerë, ishin persekutuar nga komunistët. Ai e gjen veten tani në pozicionin absurd ku nëse ai vendos veton ndaj ligjit, do të cilësohet nga Berisha si mbrojtës i komunistëve.

Izolimi politik i Topit kundërshtohet edhe nga ambicia e tij politike. Topi e sheh veten si një pasues të mundshëm të Sali Berishës si kryetari i ardhshëm i PD-së dhe kjo shpjegon ngurrimin e tij që të përfshihet në një përleshje publike me PD-në për ligjin e lustracionit. Topi ka mbetur në mes të ambicies së tij politike dhe detyrës që të mbrojë Kushtetutën dhe demokracinë në Shqipëri. Mënyra se si do të menaxhojë situatën e ligjit të lustracionit do të jetë veprimi i tij më i vështirë”.

Meta i kërkoi Ramës 15 deputetë dhe kryeministrin

“Meta i kërkoi Ramës 15 deputetë dhe kryeministrin”. Kjo është esenca e një kabllogrami që Ambasada Amerikane në Tiranë i ka dërguar Departamentit Amerikan të shtetit pak kohë pas prishjes së koalicionit mes PS-së dhe LSI-së. Në kabllogram flitet për një takim kokë më kokë në zyrën e Ramës në bashki ku Meta ka bërë kërkesat e tij dhe kreu i PS-së i ka rrëzuar të gjitha.

Titulli: Reformat elektorale për NATO-n po krijojnë një pol të tretë

Datë 7 mars 2008

Dërguar nga Ambasada Amerikane në Tiranë

Merr Departamenti Amerikan i Shtetit

Firmosur: Ambasadori Xhon Uidhers

Material konfidencial, deklasifikohet më 03/07/2018

“Që pas zgjedhjeve të vitit 2005, kreu i LSI-së Meta ka kaluar dhimbje të mëdha për ti provuar besnikërinë e tij koalicionit me pesë parti të opozitës. Tërheqja e Metës nga koalicioni me PS-në është cilësuar si shkaku përse e majta humbi pushtetin dhe PD-ja krijoi koalicionin qeverisës. Sipas kontakteve tona, Meta është takuar me Ramën në zyrën e tij në Bashkinë e Tiranës dhe i ka paraqitur kërkesa konkrete siç është rritja e numrit të deputetëve të LSI-së nga 5 në 15 në zgjedhjet 2009. Mësohet se ai ka paraqitur një pakt edhe për postin e kryeministrit. Kërkesat i janë rrëzuar.

Menjëherë sapo ka lënë takimin, Meta i xhindosur nisi sulmet publike ndaj integritetit të Ramës dhe legjitimitetit të tij si anëtar i PS-së ose i të majtës. Ai vlerësoi vlerat e socializmit të vërtetë dhe kontributin që kanë dhënë qeveritë e PS-së. Shfaqja e Metës ishte e cilësisë së mirë: Meta i lëvizjes studentore 1990, Meta që drejtoi Forumin Rinor Eurosocialist, dy herë kryeministri dhe kontributet e shumta të dhëna nga ai në PS dhe qeverisë shqiptare. (Shfaqja të kujtonte edhe Ilir Metën që për pak nuk sulmoi fizikisht kryetaren e parlamentit, Jozefina Topalli më 2006)…

..Burime pranë ish-kreut të PS-së Fatos Nano dhe Metës konfirmuan se ata kanë arritur një marrëveshje gjatë një dreke të qetë. Disa nga gjashtë mbështetësit e Nanos që votuan për presidentin Topi kanë deklaruar mbështetjen e tyre për Metën. Flitet shumë shpesh për “marrëveshjet” me Nanon, por gjithmonë ato dështojnë. Në këtë rast është interesante të shohësh që LSI, kritikja më e madhe ndaj Fatos Nanos, ka ndalur… Nëse Meta ka krijuar “polin e tretë”, do të jetë më i dëmshëm për PS-në se sa për PD-në pasi partnerët e Berishës në koalicione janë më të disiplinuar. Por Rama nuk mundet të fitojë i vetëm. LSI e dënoi një herë opozitën socialiste, koalicioni i ri i Metës mund të marrë aq vota sa ta lërë sërish PS-në jashtë. Teksa zgjedhjet e 2009 po afrojnë, Rama duhet të bashkëpunojë me Metën. Për momentin ai ka mbajtur një qëndrim publik të qetë ndaj atij që e quajti “miku i tij Ilir Meta”. Detyra e Ramës do të jetë mbajtja e unitetit të opozitës dhe të ndalojë Nanon dhe Berishën që të marrin Metën në cepat e tyre. Sfida e tij më e madhe do të jetë si të plotësojë dëshirën publike të Metës për kryeministër…”.

Kabllo- ministrat, portrete “MADE IN USA” për Berishën dhe 15 ministrat

Sali Berisha, kryeministër

Kreu i qeverisë aktuale Sali Berisha përmendet në dhjetëra kabllograme të Ambasadës Amerikane për DASH-in. Berisha përmendet shpesh si anëtar i ish-klasës komuniste të vendit, përmendet sidomos për përpjekjet pa fund për të shpëtuar djalin e vet nga drejtësia mbi Gërdecin, dhe në disa kabllograme përshkruhet Berisha që njohin gjithë shqiptarët: euforik, dhe “i paaftë për të menduar për gjëra normale”. Kabllogramet venë në lojë shpalljen me fanfare të projekteve të mëdha që nuk bëhen kurrë realitet dhe i quajnë ato “mirazhe në shkretëtirë”.

Një kabllogram tjetër i pabotuar deri më sot në median shqiptare është shumë interesant.
Tregon se një nga zyrtarët më të rëndësishëm të Departamentit Amerikan të Shtetit, Stuart Jones, do të vizitojë Tiranën dhe për këtë arsye Ambasada Amerikan jep sugjerimet e saj për ato që duhet të flasë. Mes sugjerimeve janë edhe porositë konkrete për tre nga personazhet kryesore të politikës në Shqipëri: Presidentin e Republikës, Bamir Topi, kryeministrin Sali Berisha dhe kreun e opozitës Edi Rama. Për Berishën, duke folur mbi pasojat e krimit të Gërdecit ambasada sugjeron:

“… Nën presion të madh nga hetimet, kryeministri Berisha po bëhet gjithmonë e më i çrregullt duke sulmuar zyrën e Prokurorit të Përgjithshëm dhe sistemin gjyqësor në përpjekje për të minimizuar dëmin politik dhe kriminal që mund ti bëhet atij vetë, familjes dhe aleatëve. Gjatë takimeve bilaterale ju do të keni mundësinë që ti jepni mesazhin që vjen direkt nga Uashingtoni që tentativat e qeverisë për të frikësuar prokurorët, për të kontrolluar drejtësinë dhe për të marrë më shumë kontroll në Shërbimin Informativ Shtetëror si dhe ndaj medias së lirë, janë të papranueshme. …

Edhe pse shumë anëtarë të PD-së e shohin Berishën si një pengesë politike, ai mbetet në kontroll të plotë të partisë dhe qeverisë. Asnjë vendim i rëndësishëm nuk merret në qeveri pa miratimin e tij. Ne kemi të gjitha arsyet të besojmë se tentativat e fundit për të bllokuar dosjet e Prokurorisë së Përgjithshme dhe kërcënimet për arrestimin e prokurorëve janë aprovuar nga vetë Berisha. Teksa hetimet për Gërdecin janë drejt përfundimit, ka shumë mundësi që djali i Berishës do të jetë i përfshirë – një përfundim që do të ishte shkatërrues për Berishën në planin politik dhe do të ketë pasojë kriminale për djalin e tij, Shkëlzenin.

Frika e këtij përfundimi është ajo që stimulon këto sjellje antidemokratike nga kryeministri Berisha- sjellje që duket se do të bëhen edhe më të ashpra teksa hetimet vazhdojnë. Berisha ka nevojë të dëgjojë nga ju në termat më konkrete se përpjekjet që po bën për të minuar institucionet e pavarura janë të papranueshme dhe se ne nuk do të rrimë në qetësi dhe të lejojmë atë të dëmtojë demokracinë e brishtë shqiptare. Berisha duhet të dëgjojë mesazhin se zgjedhjet e vitit të ardhshëm do të jenë një tregues i mirë se sa serioze është demokracia shqiptare…”

Kabllo- ministrat, portrete “MADE IN USA” për Berishën dhe 15 ministrat



Edmond Haxhinasto
Zv/Kryeministër dhe Ministër i Punëve të Jashtme

Emri i ministrit të Jashtëm, Edmond Haxhinasto përmendet vetëm një herë në kabllogramet e deritanishme të Ambasadës Amerikane publikuar në Wikileaks. Në këtë rast ai citohet si mbështetës i Ilir Metës, shprehimisht “mbështet propozimin e Metës për reformën zgjedhore”.





Majlinda Bregu – Ministre e Integrimit, Zëdhënëse e Qeverisë

Në një kabllogram të 14 nëntorin 2007 ku diskutohen etapat e integrimit të Shqipërisë në NATO dhe kryesisht detyrat që duhet të kryejë vendi ynë shkruhet:

“…Berisha ka mbledhur disa ministra të rëndësishëm (Basha- MPJ, Mediu- Mbrojtja, Bregu- Integrimi- Nishani MB, Bode- Financë, Ruli- Ekonomi), por ishte një grup me një solist. Pas një recitimi të gjatë të suksesit të reformave, ai mori listën e detyrave të pabëra me entuziazëm dhe u zotua të kryejë punët e domosdoshme që të ketë një histori të mirë për ti treguar NATO-s në takimin e mesit të janarit….”

Në një kabllogram të marsit 2008 Ambasada komenton prurjet e reja të politikës shqiptare.

“Qeveria e kryeministrit Berisha dominohet nga ministra që sapo kanë mbushur 30 vjeç. Teksa më të rinj nuk do të thotë më të zgjuar, kompozimi reflekton një trend që vlerësohet pozitivisht nga shumë shqiptarë: dhënia e pushtetit atyre që nuk kanë marrë pjesë në të shkuarën komuniste…”





Bujar Nishani – Ministër i Brendshëm

Ina Rama sapo ka marrë detyrën e Prokurores së Përgjithshme dhe ka nisur një reformë në prokurori duke ndryshuar pothuajse të gjithë drejtuesit në nivel qendror dhe lokal. Ambasada Amerikane në Tiranë është shprehur e shqetësuar për emërimin e disa prej drejtuesve të rinj, mes tyre edhe kandidatura e vëllait të ministrit të Brendshëm të asaj kohe, Bujar Nishani. Më poshtë kabllogrami i 6 shkurtit 2008:

“…Disa vëzhgues janë të shqetësuar veçanërisht me emërimin e Arjan Ndojës në postin e kreut të prokurorisë së Durrësit. Ndoja është shkarkuar nga ish kryeprokurori Sollaku për shkelje në detyrë. Rama propozoi të ripunësojë Ndojën, i cili raportohet të jetë një ish-shoku i klasës së saj, në vend të disa kandidatëve të propozuar nga Këshilli i Prokurorisë, një trup këshillimor në rekrutimin dhe rritjen profesionale të prokurorëve. Një nga të rekomanduarit ishte vëllai i ministrit të Brendshëm, Bujar Nishani, i cili, kundër pritshmërive, nuk u emërua…”.

Më 23 prill 2008 Ambasada Amerikane në Tiranë i shkruan kryeministri Berisha e shqetësuar se një komision për viktimat e Gërdecit nuk po funksionon. Kabllogrami thotë:

“Komiteti i Menaxhimit të Emergjencave në Gërdec, i kryesuar nga ministri i Brendshëm, Bujar Nishani po ecën ngadalë. Zgjedhja nga Nishani e Alfred Ollit si koordinatori i grupit në Gërdec ishte një zhgënjim…”





Arben Imami – Ministër i Mbrojtjes

Celulari i Arben Imamit ka qenë “telefoni zëvendësues” i Ambasadës Amerikane për Berishën, kur ky ka qenë shef kabineti. Në 18 korrik 2008 Ambasada Amerikane në Tiranë ka bërë një përmbledhje të kontakteve shqiptare dhe ka shkruar “Sekretaret e kryeministrit janë të afta të komunikojnë në anglisht (Znj Eda ose Znj Vali). Shefi i kabinetit, Arben Imami të ndihmon në orët jashtë orarit…” Në një portret të Imamit, hartuar nga Ambasada thuhet:

“…Berisha i ka vënë Imamit nofkën, “Gjenerali nga Jugu”. Kur shpërthyen protestat e dhunshme në Maj, policët e protestave e sulmuan Imamin dhe me një goditje në fytyrë, ja rrëzuan të gjithë dhëmbët e parë. Disa protestues dhe një figurë sportive e shqiptarëve i kthyer në politikan Agim Fagu thuhet se kanë bërë shaka me Imamin kur merrte veten dhe i thanë: “Gëzohu! Po luftojmë për diçka shumë më të rëndësishme se disa dhëmbë…

Me rënien e qeverisë së PD-së në 1997 dhe me ngritjen në fuqi të PS, Fatos Nano e emëroi Imamin “ Ministër të Reformave Legjislative dhe Mardhënieve Parlamentare”. Në qeveritë socialiste pasuese të drejtura nga rival të ndryshëm në PS , Imami vazhdoi të përfitonte favore, duke u bërë ministër i Drejtësisë nën Kryeministrin Ilir Meta, dhe më pas Ministër i Qeverisjes Vendore/lokale dhe Decentralizimit nën Kryeministrin Pandeli Majko. Në 2003, Imami u josh që të pajtohej me një Berishë të “reformuar” dhe të kthehej me të djathtën. Mund të bëhet i i vëshirë kur është i stresuar. Në përgjithësi, është shumë i rezervuar. Ka dyshime mbi arsyet e kthimit të tij tek PD-ja…”




Ridvan Bode – Ministër i Financave

Në një kabllogram të publikuar nga Wikileaks, i titulluar “Këtë javë në Shqipëri, 12-18 prill 2008”, Ambasada Amerikane ka informuar Departamentin e Shtetit për mundësinë e krijimit të fraksioneve brenda PD-së. Duke përmendur një projektligj të Topallit për të zhveshur presidentin Topi nga kompetencat, Ambasada flet për grupimin e njohur të deputetëve mbështetës të Topit.

“Deri më tani fraksionet brenda PD-së ishin parë vetëm në kafene dhe restorante ose në takime zyrtarësh që ishin shokë mes tyre. Por ditët e fundit teksa po diskutohen ndryshimet kushtetuese dhe ato elektorale, nisën të dalin në sipërfaqe ide për reformimin e institucioneve kushtetuese, ide të cilat po nxjerrin në dritë ndarjen që ekziston brenda mazhorancës qeverisëse. Një amendament shkaktoi debate të shumta brenda tre grupimeve brenda PD-së. Javën e kaluar një deputet demokrat, prezantoi “në mënyrë të pafajshme” një amendament që do të zhvishte Presidentin nga fuqia e tij kryesore: Dekreti. Sipas propozimit, të gjithë dekretet presidenciale duhet të firmoseshin edhe nga kryeministri përpara se të hynin në fuqi.

Brenda PD-së u krijua një opozitë me mbështetësit e Topit ndërsa kryeministri Berisha tha se nuk kishte dijeni për këtë propozim… Duket se ideja ka ardhur nga vetë Berisha dhe u përqafua menjëherë nga dy fraksione oportunistësh në PD (grupimi i Topallit dhe ai i dyshes Bode- Rusmali, i drejtuar nga ish-ministri i Drejtësisë dhe përfshin edhe ministrin aktual të Financave), të cilët kënaqen të sulmojnë grupin e tretë “topistët”.






Sokol Olldashi – Ministër i Punëve Publike dhe Transportit

Në një kabllogram të datës 17 prill 2009, me titull Bechtel për qeverinë shqiptare: “Mos e hapni rrugën Durrës-Kukës në qershor”, ambasada zbardh një nga skandalet më të mëdha të qeverisë. Firma që ndërtoi tunelin e Kalimashit i kërkoi qeverisë që të mos e hapte për zgjedhje pasi do të rrezikonte jetën e njerëzve, por kjo gjë nuk u mor parasysh. Në këtë kabllogram, ambasada i kushton vëmendje faktit që Olldashi ishte kundër hapjes. Pas disa vjetësh, kur të ketë shpëtuar nga hija e rëndë e Berishës, Sokol Olldashi do të mund të mburret me këtë kabllogram.

Aty shkruhet se ai, si ministër i transportit, ndoshta s’ka qenë dakord me hapjen e rrugës para përfundimit. Mirëpo, drejtuesit e “Bechtel” mendojnë se as Olldashi, as disidentët e tjerë, nuk kanë kurajo që ta çojnë këtë opinion gjer para liderit të pagabueshëm, doktor Berishës që ndër të tjera, e ushtron autoritetin e vet edhe në lëmin e inxhinjerisë e arkitekturës. Sipas Strok, drejtori i Drejtorisë së Rrugëve në Ministrinë e Transporteve, dhe ndoshta vetë ministri Olldashi, janë të mendimit që hapja e rrugës duhet shtyrë për në tetor, për arsye sigurie, mirëpo ai mendon se askush nuk ka dëshirë t’ia komunikojë këtë gjë kryeministrit. Strok gjithashtu mendon se drejtori i Drejtorisë së Rrugëve mund të ketë probleme ligjore nëse firmos një shtesë në kontratë për kosto të tjera, dhe në fakt ai u akuzua më vonë për faktin se i kishte shtuar kostot për të mbuluar shpenzimet e fushatës së Berishës..”

Në një kabllogram tjetër 15 ditë pas zgjedhjeve të përgjithshme të qershorit 2009 Ambasada Amerikane lëshon bombën për njerëzit që kanë hyrë në parlamentin shqiptar dhe e rendit Sokol Olldashin në një nga 7 deputetët për të cilët ka prova për trafik droge dhe lirim të kriminelëve nga burgu. “Shkelësit e ligjit bëhen ligjbërës” titullohet kabllogrami ku shkruhet: “Olldashi është momentalisht ministri i Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit. Deputet i PD-së nga Fieri dyshohet për kontrabandë mallrash dhe lëndësh narkotike. Rrethanat lidhin Olldashin dhe F.K. në Fier me ministrin e Drejtësisë, Enkelejd Alibeaj në një skemë për të liruar të burgosur nga burgu për të vepruar si “të fortë” në zgjedhje”.






Genc Ruli:

Genc Ruli përmendet fillimisht në një kabllogram të 27 korrikut 2006, ku ambasadori tregon se si Besnik Mustafaj i kishte rrëfyer që Ruli planifikonte një vizitë në Iran. Më pas Ruli përmendet në një kabllogram të nëntorit të 2007, si pjesë e një ekipi me ministrat më të rëndësishëm që Berisha i kishte grumbulluar për të takuar ambasadorin e SHBA në NATO, Nuland, i cili vizitonte Shqipërinë për çështje të integrimit në NATO. Sipas raportit të ambasadës amerikane, i gjithë ekipi i ministrave heshti, ndërsa Berisha pasi pranoi detyrat e pakryera, recitoi “vetëm suksese”.

Në prill të 2008, kur ishte duke u diskutuar privatizimi i ARMO-s, Ruli përmendet në kabllogram si favorizues i një firme hungareze që kishte paraqitur interes për privatizimin. Firma quhej MOL, dhe sipas ambasadës amerikane, ajo ka mundësi të ketë qenë një prej bizneseve të varura nga kompania ruse LUKOIL. Në të njëjtin kabllogram zv.ambasadori Steven Cristina shprehet se për Rulin ka kohë që flitet se është i korruptuar, dhe këto kanë marrë kredibilitet edhe nga vetë veprimet e Rulit. Në të njëjtin kabllogram thuhet se Rezart Taçi, që po konkuronte me MOL për privatizimet e ARMO-s, i kishte rrëfyer ambasadës se Genc Ruli ka lidhur marrëveshje të fshehtë me MOL.





Aldo Bumçi: Ministri i Kulturës, shpesh PD e përdor si “zagar”

Aldo Bumçi përmendet vetëm në një paragraf, në qindra kabllogramet që dërgonte ambasada amerikane në Tiranë. Ndoshta zoti Bumçi mund të kish merituar të përmendej më gjatë, po edhe kaq nuk është pak, për këtë deputet “prominent” të PD-së (siç shkruan kabllogrami). Gjithsesi, meqenëse është shumë shkurt, po e botojmë krejt tekstin e përkthyer.

“Gjatë një dëshmie, sekretarja e ish-ministrit të drejtësisë, Aldo Bumçit, ka theksuar se ka patur të paktën dy takime mes Bumçit dhe Shkëlzenit në vitin 2007. Kur është pyetur për një letër që Bumçi ia dërgonte Mediut, letër në të cilën Bumçi jepte aprovimin për projektligjin mbi çarmatosjen që do i hapte rrugë Gërdecit, sekretarja pohoi se Bumçi kishte shkruar sipër zarfit “për Shkëlzen Berishën”.

Pas kësaj dëshmie Bumçi, ende një deputet prominent (dhe shpeshherë një zagar sulmi i PD-së), akuzoi ish-sekretaren e vet për shpifje, dhe e paditi. E frikësuar sekretarja deklaroi publikisht se dëshmia e saj ishte e manipuluar”. Me këtë paragraf nis e përfundon portretizimi i Ministrit të Kulturës, Aldo Bumçit, nga ambasada amerikane.






Fatmir Mediu: A thonë të vërtetën lotët?

Mediu për herë të parë përmendet nga Uidhers në nëntor të 2007, kur, në një vizitë të një delegacioni të lartë të NATO-s, Berisha mbledh ministrat kryesorë. Kabllogrami vë në dukje se ministrat, ndër ta dhe Mediu, heshtin dhe lënë vetëm Berishën të flasë. Në dhjetor të 2007 Uidhers raporton se Mediu i kërkon ndihmë SHBA për demontimin e armëve, ndërkohë që i ofron ambasadorit mundësinë që një pjesë të armatimeve e municioneve të vjetra shqiptare të shkojnë në Afganistan e në Irak.
Këtu duket se fillon një histori që tre muaj më vonë shënjon thellësisht karrierën e ministrit aktual të ambientit.

Kabllogrami tjetër ku përmendet Mediu është ai i ditës së shpërthimit, ditë kur ministri i telefonoi një gjenerali amerikan për t’i kërkuar ndihmë. Dy ditë më vonë Mediu e takoi vetë Uidhersin, në një situatë të nderë. Ambasadori raporton se ministrit i dridhej zëri, dhe përlotej prej situatës tragjike. Mediu i tha Uidhersit se do të jepte dorëheqjen dhe se kishte folur për dorëheqjen në telefon edhe me Berishën e Ramën.. Nga ana e tij, Uidhersi e këshilloi ta jepte sa më shpejt dorëheqjen, që të mos bëhej shumë çështje mediatike. Nuk kuptohet në atë kabllogram nësë Uidhers vërtet e ka besuar pafajësinë e Mediut, se natyrisht që ai nuk mund të shprehej për këtë çështje. Megjithatë në një kabllogram të mëvonshëm, kur prezanton ministrin e ri të mbrojtjes, Gazmend Oketën, Uidhersi shkruan se: “Ambasada ka punuar prej kohësh me Oketën… ai nuk i vonon proceset, firmos urdhrat e nevojshëm, dhe i mbaron punët. Është i dedikuar, i vendosur, efektiv dhe pa njolla korrupsioni në dijeninë tonë, ai është “anti-Mediu””.

Në kabllogramin e qershorit 2008 shfaqet ish-shefi i shtabit, Luan Hoxha, i cili i rrëfen ambasadorit se Mediu ka patur dijeni për gjithë procesin. Në kabllogramet e mëtejshmë gjuha që Uidhers përdor për Mediun ndryshon, ai shkruan se Berisha e shpall të pafajshëm ish-ministrin, e më vonë, në mars të 2009, shkruan se Berisha e Mediu lidhin “Koalicionin e Gërdecit”.
Mediu në kabllogramet e shumta që vijojnë përmendet për çështje të lidhura me Gërdecin, për lidhjet e tij me Shkëlzen Berishën, Delijorgjin e Fahri Balliun, si edhe për mbrojtjen që ka marrë nga bija e Berishës. Komentet e Uidhersit nuk kanë qenë vetëm sekrete, e kjo ka bërë që Mediu të mos i ketë mirë marrëdhëniet me këtë ambasador.







Genc Pollo: Dështoi me partinë e vet, ka nevojë për post

Në korrik të 2008 kur Berisha ndërroi disa poste ministrash në qeverinë e tij, del për herë të parë emri i Genc Pollos, në kabllogramet e publikuara. Genc Pollo aty përmendet si një aleat i Berishës, partia e të cilit tashmë ka vdekur, e që ka nevojë për një post me staturë politike që të rimëkëmbet. Këtë staturë, ia jep vendi i zv.kryeministrit.

Pollos i bëhet një CV e shkurtër, që nga shkollimi e gjer të aktiviteti politik, fillimisht me PD, e pasi sfidoi Berishën në 1999, me PDR. Pollo më pas përmendet në një kabllogram të 2009, kur së bashku me ministrin Imami e me kryeministrin Berisha ai ndoqi çështjen e blerjes së helikopterëve nga qeveria shqiptare. Ambasadori shprehet i shqetësuar për faktin se procedura e blerjes së këtyre helikopterëve nuk qe transparente, duke eliminuar ofertën amerikane e duke pranuar atë europiane.
Siç i rrëfyen më vonë ambasadorit vetë ministrat, helikopterët u porositën në Europë sepse përmes kësaj blerje Shqipëria synon të marrë mbështetje për integrimin në BE…

Kabllogramet: Nëse je shofere, të trajtojnë si “down” në timon… sepse je femër!


“…Në një shoqëri patriarkale si Shqipëria, gratë janë të drejtuara në jetën shtëpiake ose në sferën private, ku ka shumë pak hapësirë për veten e tyre, ndërsa meshkujt janë të drejtuar në jetën publike. Si rezultat, marrëdhëniet ndërmjet femrave dhe meshkujve, dhe më vonë edhe në mes të njerëzve të të njëjtit seks, janë të ndërtuara në parimin e fitim-humbje ose të pushtuesit dhe të pushtuarit.

Pjesëmarrja e grave në sferën publike është disi e limituar për shkak të seksualitetit të tyre. Shembuj të tillë mund të gjenden kudo. Nëse je shofere femër të kujtojnë të paktën një herë në ditë për aftësitë e tua të kufizuara si shofere. Në tavolinat e bareve brenda vendeve të punës “ndahen” në bazë të seksit pasi meshkujt ulen dhe flasin për çështje të “rëndësishme” politike dhe ekonomike ndërsa femrat flasin për veshjet, flokët dhe tualetin, dhe bëjnë thashetheme për të tjerët.

Për më tepër të jetuarit vetëm nëse prindërit e tu jetojnë në të njëjtin qytet mund të konsiderohet si e çuditshme dhe si e papërshtatshme. Shumë qiradhënës shpesh pyesin nëse keni marrëdhënie të mira me familjen, pasi ata nuk e kuptojnë pse do të donte një vajzë e re të jetonte vetëm. Gjinia bëhet ngjitësi që mban bashkë shumicën ndërveprimeve njerëzore në jetët tona të përditshme.

Një aspekt që në përgjithësi neglizhohet në Kodin e ri Elektoral është një sistem kuote për kandidatet femra, i cili synon të përmirësojë pjesëmarrjen e grave në politikë dhe përfaqësimin e tyre në parlament. Fatkeqësisht, ky sistem kuote për kandidatet femra është më shumë një ngjitës mbi plagë sesa një kurë.

Megjithëse mund të gjejmë shumë “zgjidhje-leukoplastë” për problemet e shkaktuara nga sistemi i fortë patriarkal i Shqipërisë, ato nuk do të japin një zgjidhje afatgjatë dhe të qëndrueshme për shumë femra shqiptare në jetën e tyre të përditshme. Si pasojë, ato do të dështojnë…”

Kabllogramet:

LAJME këqija në TVSH

Në të njëjtin kabllogram javor të 24-30 majit, 2008 mbi mediat, ambasada i kushton një kutiçkë të vogël TVSh-së, që në fakt ha më shumë sesa një “kutiçkë” të buxhetit.

TVSH, televizioni publik i Shqipërisë ka kaluar nën administrim të ri pas shkarkimit të ish-Drejtorit të vet, Lutfi Dervishi.

Stacioni mbahet për mungesë të teknologjisë moderne apo personelit të strukturuar, dhe është parë si një zëdhënës gazetaresk i Qeverisë. Nën Dervishin, programimi u bë disi më i balancuar nga plotësisht i fokusuar krah qeverisë që ishte, një ndryshim i mirëpritur nga shikuesit, duke u përqendruar më pak në pasqyrimin e aktiviteteve të qeverisë dhe më shumë në çështje të tilla si pasojat sociale dhe politike të shpërthimit të fabrikës së municioneve në Gërdec më 15 mars. Ndërsa audienca është rritur gjatë mandatit të Dervishit, ai filloi të marrë telefonata nga ministrat e qeverisë shqiptare që ankoheshin për mbulim të pafavorshëm. Përgjigja e Dervishit: ”Lajmet janë realiste.”



Kabllogrami me pullë të kuqe

Në kabllogramin me titullin “Ngritja dhe rënia e një grabitqari seksual” Ambasada i kushtoi vëmendje çështjes Pango.


Ai ka qenë Dekani i Fakultetit të Shkencave Sociale në të kaluarën dhe profesor për shumë vjet, ku ai detyroi anëtarë të Fakultetit dhe studentë të tij për të punuar për fushatën e tij politike në vitin 2005, vit në të cilin ai
botoi librin e tij të trashë mbi psikologjinë, duke e kopjuar atë nga një libër tjetër (plagjiaturë) e ku ai përdori nxënësit për të bërë përkthimin nga gjuha angleze (…) dhe kishte një reputacion për agresione seksuale të paftuara ndaj studenteve femra (…)

… Pas gjithë sa është thënë dhe bërë, Pango vazhdon të jetë deputet i Parlamenti dhe është duke kërkuar për një punë tjetër. Kur çudia e ngjarjes së tij të zbehet, ai ndoshta do të përfundojë duke punuar përsëri në një universitet, dhe do të qëndrojë i përfshirë në politikë, si shumë figura të ngjashme politike të “turpëruara” si ai e kanë bërë dhe vazhdojnë të bëjnë në Shqipëri …

Të akuzuarit e qeverisë Berisha


Ambasada Amerikane thjesht habitej: si ka mundësi që zyrtarë të akuzuar, apo me precendentë të padenjë për të qenë funksionarë të rëdësishëm u ishin besuar detyra të larta. Dy vite pas tragjedisë së Gërdecit, ambasadori amerikan, Uidhërs, sipas kabllove të “Wikileaks” vërente se ish-ministri nuk ishte përgjigjur para drejtësisë. Në rastin e ish-ministrit të Kulturës, Ylli Pango shfletohej e shkuara e tij dhe pyetej se si kishte mundësi që ai ishte bërë ministër në qeverinë Berisha, edhe pse kishte patur pikëpyetje mbi integritetin moral dhe profesional. Një tjetër drejtor vijonte punën në administratë, edhe pse në gjyq, ai akuzohej si urdhërues për tortura dhe zhdukje personash. Ambasada amerikane ndalej këtu, por jo karriera e emrave të përmendur apo e të tjerëve zyrtarë që patën fate të ngjashme me ta. Dhe asnjëri nuk ishte fatkeq, sepse edhe pse të akuzuar, edhe pse me dosje korruptive në prokurori, edhe pse vizitorë të rregullt të gjyqeve dhe përballjes me akuzuesit, ata u ricikluan në qeveri nga kryeministri Berisha, në mos në ato poste që kishin, në vende më të mira. Ministrat u ribënë ministra, ose drejtorë të lartë dhe drejtorët mbajtën postet e tyre, ose në pozicione më të rëndësishme të qeverisjes.


-vijon-

Të akuzuarit e qeverisë Berisha


-Ministrat-

Të paktën tre ministra ishin të akuzuar publikisht për afera.

Fatmir Mediu ishte ministër i Mbrojtjes dhe njëri prej hartuesve të bazës ligjore për operimin dhe funksionimin e bazës së demontimit të municioneve në Gërdec të Tiranës, ku në 15 mars 2008, u vranë 26 njerëz, mbi 300 u plagosën dhe u shkaktuan dhjetra milionë euro dëme në bizneset familjare apo private. Mediu dha dorëheqjen në 19 mars 2008, duke marrë përsipër përgjegjësinë politike për tragjedinë. Por prej asaj dite ai nuk u përgjigj para drejtësisë, edhe pse prej tre vitesh vijon një proces gjyqësor. Atij iu hoq mandati i deputetit, por e rifitoi atë bashkë me imunitetin e hequr nga Kuvendi, pas zgjedhjeve të 28 qershorit 2009. Jo vetëm kaq. Në qeverinë e re të dalë pas zgjedhjeve parlamentare të dy viteve më parë, Mediu u emërua Ministër i Mjedisit dhe vijon të jetë një bashkëpunëtor i ngushtë politik i Berishës, si kryetar i Partisë Republikane.

Lulzim Basha ishte Ministër i Transporteve, kur në 2006 nisi rruga dhe tuneli Rrëshen-Kalimash, një investim që i ka kapërcyer 1 miliard eurot. Segmenti pa projekt dhe kosto fillestare iu besua konsorciumit amerikano-turk “Bechtel-Enka”, duke mënjanuar nga gara firma të tjera. Dosja e rrugës përfundoi në prokurori, dhe akuza konfirmoi një dëm prej rreth 220 milionë eurosh të shkaktuar nga vendimet abuzive
të ish-ministrit të MPPTT-së Basha. Por pas dorëheqjes së së ish-ministrit të jashtëm Mustafaj iu u emërua si kreu i diplomacisë. Gjatë kësaj kohe institucioni që drejtonte ishte pjesë e negociatave mes Shqipërisë dhe Greqisë për ndarjen e ujërave dhe të shelfit kontinental, ndërsa para zgjedhjeve të vitit 2009, Basha firmosi paktin detar, i cili u rrëzua në janar 2010 nga Gjykata Kushtetuese si antikushtetues.

Por edhe pse vazhdonte gjyqin në shkallët e gjyqësorit, Basha u emërua ministër i Brendshëm në qeverinë “Berisha 2” dhe falë procedurave arriti të mbyllë dosjen me prokurorinë për rrugën e Kombit. Ndërsa aktualisht, pas marrjes së mandatit të kryetarit të bashkisë së Tiranës, përmes një procesi të dyshimtë dhe me vendim të Kolegjit Zgjedhor dhe të KQZ-së, ai është bashkëpunëtori më i afërt i kryeministrit Berisha.


Ylli Pango, është një “fenomen” që i lë pa gojë amerikanët. Kabllogrami i Ambasadës së SHBA-së në Tiranë në mars 2009, pas skandalit seksual, tregonte atë që dinin shumë prej shqiptarëve, sigurisht edhe kryeministri Berisha për të shkuarën problematike të Pangos kur ishte pedagog dhe më pas ministër, si abuzues me postin dhe me fondet për OJF-në që drejtonte. Por megjithëse berisha e shkarkoi për 6 minuta ministrin, “syrgjynosja” e tij nuk zgjati shumë, edhe pse mallkimet më të zeza ishin bërë për të në sallën e kuvendit, kur unanimisht i ishte hequr mandati i deputetit. Në shkurt 2010 me propozim të kryeministrit Berisha Pango emërohet Drejtor i Përgjithshëm i Agjencisë së Kërkimit, Teknologjisë e Inovacionit (AKTI), fillimisht me 15 punonjës, e cila ka për mision që të vlerësojë, të financojë, të monitorojë dhe të administrojë programet dhe projektet në fushën e Shkencës, Teknologjisë dhe Inovacionit në Shqipëri.


-vijon-

Të akuzuarit e qeverisë Berisha



Berisha ricikloi drejtorët e akuzuar për krim dhe korrupsion

Në 13 maj 2008, ish-ambasadori amerikan Uidhers informonte për akuzimin e Drejtorit të përgjithshëm të Tatimeve Arben Sefgjini, nga prokuroria për rrëmbim torturim me pasoja të rënda, në kohën kur ishte drejtor i Shërbimit informativ Kombëtar në Tiranë dhe Berisha ishte president.
Edhe pse akuza dha masën arrest shtëpie, kryeministri Berisha nuk pranoi të largonte nga posti i drejtorit të tatimeve Sefgjinin edhe pse për diplomatin amerikan, refuzimi i kryeministrit ishte vendim i diskutueshëm politik dhe ai inkurajonte prokurorinë për të arrestuar Sefgjinin. Ndodhi e kundërta. Pas mbarimit të arrestit shtëpiak, Sefgjini emërohet nga Berisha, drejtor i përgjithshëm i Shërbimit të Provës, instyitucion në vartësi të ministrisë së Drejtësisë, dhe që përgatit raporte vlerësimi para dhe pas gjykimit si dhe realizon mbikëqyrjen e të dënuarve me dënime alternative me qëllim mbrojtjen e interesave publike dhe parandalimin e kryerjes se veprave penale.

Ky gradim i tij bëhej edhe pse në gjykatë vijonin dëshmitë për rrëmbimin e Ziso Kristopulit, Avdyl Loshajt dhe Remzi Hoxhës dhe ku njëri prej të pandehurve, Avni Koldashi akuzonte Sefgjinin se e kishte urdhëruar ta merrte po në bisedë operative shtetasin shqiptaro-maqedonas, Remzi Hoxha, që ende rezulton i zhdukur, prej tetorit 1995.

Kur Prokuroria e Përgjithshme mbushi dosjen voluminoze të rrugës “Durrës-Kukës”, e sidomos për financimet në ndërtimin e segmentit Rrëshen-Kalimash, bashkë me ministrin Basha ishin edhe zyrtarët e tjerë si Armand Teliti apo Andi Toma. I pari ishte zëvendësministër i Transporteve, gjatë kohës që u firmos ndërtimi i rrugës, ndërsa i dyti ishte drejtor Juridik. Pas mbylljes së dosjes për “procedura”, Teliti, u emërua drejtor i Përgjithshëm i Gjendjes Civile, post që vijon ta mbajë edhe sot, ndërsa Toma, u bë drejtor në Drejtorinë e Rrugëve.




Drejtorë me “dosje”

Ambasada Amerikane nuk ka arritur t’i përfshijë të gjithë emrat e zyrtarëve të sotëm që ishin të akuzuarit të djeshëm.

Shumica drejtorë që sot veprojnë në emër të shtetit ligjor, por që mëse një dekadë më parë sulmonin shtetin, apo e braktisnin detyrën. Bie fjala gjeneral Agim Shehu. Ai ishte drejtor i Policisë së Shtetit në vitin 1997 dhe largimit nga vendi u akuzua për dezertim. Pas më shumë se 9 vitesh ekzil në Gjermani me statusin e azilantit, ish-zëvendës-ministri i Rendit dhe drejtor i përgjithshëm i Policisë u rikthye në Tiranë pas ardhjes së Berishës në pushtet dhe në dhjetor 2006, Gjykata e Lartë pushoi akuzat ndaj tij dhe vendimin e Gjykatës Ushtarake të Apelit, që e kishte dënuar 8 vite burg me akuzat për “dezertim” dhe “dëmtim të armatimit”. Ai është prej dy vitesh drejtor i Hetimit Tatimor në Drejtorinë e Tatimeve.

Si puna e Shehut janë edhe shumë drejtorë që sot janë në funksione të rëndësishme në drejtori edhe pse emrat e tyre janë aktivë në dosjet e gjykatës për grushtin e shtetit dhe trazirat e 13-14 shtatorit 1998, me të cilat Berisha tentoi të vinte në pushtet me dhunë.





Kuliçaj, ish-truproja e Berishës që nuk preket nga askush

Zyrtari që gëzon mbrojtjen më të madhe nga kryeministri Berisha është ish-truproja e tij personale dhe sot zv. drejtori i përgjithshëm i Policisë së Shtetit, Agron Kuliçaj.

I akuzuar nga Ambasada Amerikane në Tiranë, institucionet e BE-së në vendin tonë, ish-ministri i Ekonomisë, Dritan Prifti dhe nga vetë kreu i Policisë së Shtetit, Hysni Burgaj, Kuliçaj qëndronë në detyrë sepse shkarkimi i tij mund të bëhet vetëm nga Berisha. Ja çfarë thotë kabllogrami i Ambasadës Amerikane në Tiranë që mban datën 25 nëntor 2009:



“…Gjithsesi, ambasada mbetet e shqetësuar në lidhje me drejtorin e Inteligjencës, Agron Kuliçaj, i cili nuk është prekur nga kjo rokadë. Burimet thonë se Kuliçaj është i korruptuar dhe donatorët ndërkombëtarë refuzojnë që të ndihmojnë policinë shqiptare për shkak të prezencës së tij. Ambasadori i ka shprehur shqetësimet e tij në lidhje me korrupsionin në nivelet e larta të policisë shqiptare ministrit Basha ndërsa përfaqësuesi i ambasadës në ICITAP ka shprehur shqetësimet konkrete për Kuliçajn tek Burgaj. Burgaj i ka thënë se Kuliçaj është i lidhur ngushtë ,e kryeministrin Berisha dhe çdo përpjekje për të larguar ose detyruar atë që të dorëhiqet duhet të vijë nga zyra e kryeministrit…

Jo vetëm që praktikat korruptive të Kuliçajt janë shumë të njohura, or ka fjalë se ai mund të jetë i implikuar në shpartallimin e policisë gjatë operacionit për arrestimin e Dritan Dajtit në gusht. Dajti kishte marrë një spiunim nga brenda dhe disa oficerë policie humbën jetën gjatë shkëmbimit të zjarrit.

Njerëz brenda policisë besojnë se Kuliçaj mund të ketë ndihmuar Dritan Dajtin ti shpëtojë tentativave të mëparshme për ta arrestuar. Sipas burimeve policore, zyrtarë të lartë të policisë vendosën të ndërhynin kundër Dajtit në gusht të këtij viti sepse në atë Kuliçaj ishte jashtë Shqipërisë dhe teorikisht nuk kishte mundësi të informonte Dajtin. Javën e kaluar ICITAP foli me Burgajn për shqetësimet konkrete për Kuliçajn. Burgaj i tha se ai vetë kishte probleme me Kuliçajn dhe se zyrtarë të tjerë të policisë ishin të shqetësuar për lidhjet dhe përfshirjen e tij në krimin e organizuar. Burgaj saktësoi se ai nuk kishte fuqinë për të transferuar ose shkarkuar Kuliçaj për shkak të lidhjeve që ka me kryeministrin Berisha, pasi ka qenë truproja i tij. Burgaj sugjeroi që nëse Ambasada kishte shqetësime, duhet të ngrinte ato tek Berisha sepse vetëm ai mund të marrë vendime në lidhje me detyrën e Kuliçajt…”.



-vijon-

6 deputetët e lidhur me krimin


Në një kabllogram të 13 gushtit 2009 të titulluar “Kriminelët bëjnë ligjin në parlamentin shqiptar”, Ambasada Amerikane në Tiranë i dërgon Uashingtonit një informacion të detajuar për gjashtë deputetë shqiptarë të dyshuar si të lidhur me krimin e organizuar. Më poshtë pjesë nga kabllogrami:


“…Tom Doshi, një deputet i PS-së në Shkodër. Doshi, i përmendur në raportin e Qendrës për të Drejtat e Njeriut për sulmin fizik ndaj një gazetari në Hotel Sheraton, është një nga figurat kryesore që financon përpjekjet e Partisë Socialiste. Ai njihet si deputeti më i pasur, me një pasuri të deklaruar më të madhe se 15 milionë dollarë dhe i dyshuar për trafik narkotikësh. Doshi ishte në parlamentin e kaluar si deputet i PD-së dhe ndryshoi krah vetëm pak përpara zgjedhjeve.



Lefter Koka: Përfaqëson LSI-në në Durrës. Koka është një anëtar i atij që ndoshta është familja kriminale më e njohur në Shqipëri me lidhje me trafikun e narkotikëve, qenieve njerëzore dhe aktivitete të tjera ilegale.



Sokol Olldashi: Olldashi është momentalisht ministri i Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit. Deputet i PD-së nga Fieri dyshohet për kontrabandë mallrash dhe lëndësh narkotike. Rrethanat lidhin Olldashin dhe F.K. në Fier me ministrin e Drejtësisë, Enkelejd Alibeaj në një skemë për të liruar të burgosur nga burgu për të vepruar si “të fortë” në zgjedhje.



Lulzim Basha: Sipas një burimi në PS, ministri i Jashtëm Basha, i cli përfaqëson PD-në në Elbasan, është përfshirë në lirimin e një krimineli të famshëm në Elbasan në këmbim të mbështetjes së familjes së tij. Kushërinjtë e kriminelit premtuan se “do të organizonin” njerëzit në Elbasan që të mbështesnin Bashën. Krimineli u lirua më 29 qershor, një ditë pas zgjedhjeve.



Paulin Sterkaj: Deputeti 48-vjeçar i PD-së nga Shkodra është një ish-mundës profesionist me pak ose aspak edukim. Sterkaj ka qenë më parë në PS dhe është akuzuar nga një ish-shoku i tij se ka vrarë një politikan në Shkodër disa vjet më parë. Sterkaj pretendon se ka interesa biznesi në naftë, restorante dhe ndërtime, por shumë pak dihet për aktivitetin e tij.



Gramoz Ruçi: Deputet i PS-së dhe Sekretar i Përgjithshëm. Ruçi ka lidhje afatgjata me trafikantë narkotikësh dhe krimin e organizuar. Ruçit i është ndaluar hyrja në SHBA që nga viti 2005 pasi nuk ka të drejtë të marrë vizë të përhershme…”